Salamo 99

1 Mifehe t’Iehovà, hinevenevetse ondatio; ie miambesatse añivo o kerobeo, miozoñozoñe ty tane toy.

Herren er blitt konge, folkene bever, han som troner over kjeruber, jorden ryster.

2 Jabahinake e Tsiône ao t’Iehovà; andindimone’ ze kila ondaty.

Herren er stor i Sion, og ophøiet er han over alle folkene.

3 Bangoe’ iereo i tahina’o ra’elahy naho mampañeveñey, fa masiñe.

De skal prise ditt navn, det store og forferdelige; hellig er han.

4 Mpikoko hatò ty haozara’ i mpanjakay —fa najado’o ty zaka-mira; fa nihenefe’o ty zaka naho ty havantañañe amy Iakobe ao.

Og i sin styrke elsker kongen rettferd; du har grunnfestet rettvishet, du har gjort rett og rettferdighet i Jakob.

5 Onjono t’Iehovà Andrianañaharentika; midrakadrakàfa am-pitongoàm- pandia’e eo; masin-dre.

Ophøi Herren vår Gud, og kast eder ned for hans føtters skammel! Hellig er han.

6 Mpiamo mpisoro’eo t’i Mosè naho i Aharone, mpitraok’ amo mpikanjy i tahina’eio t’i Samoele, sindre nitoreo am’ Iehovà vaho nitoiña’e.

Moses og Aron var blandt hans prester, og Samuel blandt dem som påkalte hans navn; de ropte til Herren, og han svarte dem.

7 Nitsara’e hirik’amy rahoñe nijoalay; norihe’ iereo o taro’eo naho i fañè natolo’e iareoy.

I en skystøtte talte han til dem; de holdt hans vidnesbyrd og den lov han gav dem.

8 Ry Iehovà Andrianañahare’ay, natoi’o iareo, Andrianañahare nañaha ty hakeo’ iareo, fe nililove’e o nanoe’ iareoo.

Herre vår Gud, du svarte dem; du var dem en Gud som tilgav dem, men også en hevner over deres gjerninger.

9 Onjono t’Iehovà Andrianañaharentika vaho mitalahoa amy vohi’e miavakey, amy te masiñe t’Iehovà Andrianañaharentika.

Ophøi Herren vår Gud, og kast eder ned for hans hellige berg! For hellig er Herren vår Gud.