< Salamo 94 >

1 O ry Iehovà, Andrianañahare mpamale-fate, ry Andrianañahare, mpañome-to: mireandreaña.
Psalmus ipsi David, Quarta sabbati. Deus ultionum Dominus: Deus ultionum libere egit.
2 Miongaha, ry Mpizaka’ ty tane toio; lilovo ami’ty fañeva’e o mpirengevokeo.
Exaltare qui iudicas terram: redde retributionem superbis.
3 Sikal’ ombia o lo-tsere­keo, ry Iehovà: pak’ombia ty mbe hitreña’ o tsivokatseo?
Usquequo peccatores Domine: usquequo peccatores gloriabuntur:
4 Mifatatiake, manotratsotrake; mijiajia iaby o mpanao ratio.
Effabuntur, et loquentur iniquitatem: loquentur omnes, qui operantur iniustitiam?
5 Demohe’ iereo ondati’oo ry Iehovà, volevole’ iereo ty lova’o.
Populum tuum Domine humiliaverunt: et hereditatem tuam vexaverunt.
6 Vonoe’ iereo ty vantotse naho ty renetane, naho mañoho-doza amo bode-raeo;
Viduam, et advenam interfecerunt: et pupillos occiderunt.
7 vaho manao ti-hoe: Tsy vazoho’ Ià; tsy mañaoñe t’i Andrianañahare’ Iakobe.
Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Iacob.
8 Mañaraharà ry borololo am’ ondatio; naho o dagolao, ombia t’ie hahafohiñe?
Intelligite insipientes in populo: et stulti aliquando sapite.
9 Tsy mahajanjiñe hao i nambole o ravembiaoy? Tsy mahavazoho hao i Mpitsene fihainoy?
Qui plantavit aurem, non audiet? aut qui finxit oculum, non considerat?
10 Tsy hanoro hao i Mpandilo o fifeheañeo? ie mañòke hilala am’ondatio.
Qui corripit gentes, non arguet: qui docet hominem scientiam?
11 Arofoana’ Iehovà ty fitsakorea’ ondaty; t’ie kofòke avao.
Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt.
12 Haha t’indaty lilove’o ry Ià, naho i anara’o amy Tsara’oy;
Beatus homo, quem tu erudieris Domine: et de lege tua docueris eum.
13 homea’o fitofàñe an-tsan-kasotriañe, ampara’ te nihaliañe koboñe o lo-tserekeo.
Ut mitiges ei a diebus malis: donec fodiatur peccatori fovea.
14 Tsy ho farie’ Iehovà ondati’eo; tsy haforintse’e i lova’ey.
Quia non repellet Dominus plebem suam: et hereditatem suam non derelinquet.
15 Mbe himpoly ami’ty hahiti’e o zakao, le hene hañorik’ aze o vañoñ’ añ’arofoo.
Quoadusque iustitia convertatur in iudicium: et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde.
16 Ia ty hitroatse amo tsereheñeo ho ahy? Ia ty hijohañe amo mpanao ratio ho amakoo?
Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
17 Naho tsy Iehovà ty nañimb’ ahy le ho nitobe am-pitsiñañe ty fiaiko.
Nisi quia Dominus adiuvit me: paulominus habitasset in inferno anima mea. (questioned)
18 Ie anoeko ty hoe: Midorasitse ty tomboko; le manozañ’ ahy ty fiferenaiña’o ry Iehovà.
Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua Domine adiuvabat me.
19 Ie mañotrotro ty hamahimahin-troke, le mampanintsiñe ty fiaiko o fañohòa’oo.
Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo: consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.
20 Mete hiharo-rehak’ ama’o hao ty fitobohan-katsivokarañe— ie mikitro-draha hatao’e fañè,
Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis: qui fingis laborem in præcepto?
21 naho mirañadrañake hañè-doza ami’ty fiai’ o vañoñeo, vaho mañozoñe ty lio tsy aman-kila.
Captabunt in animam iusti: et sanguinem innocentem condemnabunt.
22 Fe haboam-pitsolohako t’Iehovà, vaho lamilamy fipalirako t’i Andrianañahareko.
Et factus est mihi Dominus in refugium: et Deus meus in adiutorium spei meæ.
23 Nampolia’e ty hatsivokara’ iareo, vaho ho mongora’e ty amo fikotriha’iareoo; toe ihañitoa’ Iehovà Andrianañaharentika.
Et reddet illis iniquitatem ipsorum: et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.

< Salamo 94 >