Salamo 92

1 Soa ty mañandriañe Iehovà, ty misabo vaho mibango o tahina’oo ry Andindimoneñey,

Psalmo-kanto por la tago sabata. Bone estas glori la Eternulon Kaj prikanti Vian nomon, ho Plejaltulo;

2 ty hitalily ty fiferenaiña’o boa’maraiñe; naho ty figahiña’o an-kaleñe,

Rakonti matene pri Via boneco Kaj nokte pri Via fideleco,

3 ami’ty marovany folo-taly, naho ami’ty mandalina, vaho ami’ty fandrimotam-peon-jejo-bory.

Sur dekkorda instrumento kaj sur psaltero, Per solenaj sonoj de harpo.

4 Amy te Ihe ry Iehovà ro mahaehak’ ahy amo fitoloña’oo, irebehako o tolom-pità’oo.

Ĉar Vi ĝojigis min, ho Eternulo, per Viaj agoj; La farojn de Viaj manoj mi prikantos.

5 Akore ty hajabahina’ o tolon-draha’oo ry Iehovà, toe miheotse o fivetsevetse’oo!

Kiel grandaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Tre profundaj estas Viaj pensoj.

6 Tsy aman-kilala t’indaty mineñe, tsy maharendreke zao ty dagola:

Malklerulo ne scias, Kaj malsaĝulo tion ne komprenas.

7 t’ie mitiry hoe ahetse o lo-tserekeo, naho fonga miraorao o tsy vokatseo, f’ie hafàtse ho rotsaheñe kitro katroke.

Kiam malvirtuloj verdestas kiel herbo Kaj ĉiuj malbonaguloj floras, Tio kondukas al ilia ekstermiĝo por eterne.

8 Fa Ihe ry Iehovà ro an-digiligy eñe nainai’e donia.

Kaj Vi estas alta eterne, ho Eternulo.

9 Heheke o rafelahi’oo ry Iehovà; Ingo te hikoromake o malaiñ’ Azoo; Fonga hibaibay ze mpanao raty.

Ĉar jen Viaj malamikoj, ho Eternulo, Jen Viaj malamikoj pereas, Diskuras ĉiuj malbonaguloj.

10 Fa naonjo’o ty tsifako manahake ty an-drimo, fa hinosotse solike vao iraho.

Sed mian kornon Vi altigas kiel la kornon de bubalo; Mi estas oleita per freŝa oleo.

11 Le hahatrea ty fisalalako amo rafelahikoo’ o masokoo vaho ho tsanoñen-tsofiko ty fañiriako amo tsereheñe mivoalatse amakoo.

Kaj mia okulo rigardas miajn malamikojn; Pri la malbonaguloj, miaj kontraŭuloj, aŭdas miaj oreloj.

12 Handrevake hoe satrañe o vantañeo, manahake ty fitiria’ o akao e Libanoneo ty hitomboa’e;

Virtulo verdestas, kiel palmo, Staras alte, kiel cedro sur Lebanon.

13 Tinongy añ’anjomba’ Iehovà ao, hitroñe an’kiririsan’Añahare eo.

Plantitaj en la domo de la Eternulo, Ili verdestas en la kortoj de nia Dio.

14 Mbe hiregorego iereo te antetse, ho lifo-dranoke naho hirimboñe,

Ili floras ankoraŭ en la maljuneco, Estas sukplenaj kaj freŝaj,

15 hitaroñe te vañoñe t’Iehovà, lamilamiko, tsy ama’e ty tsy to.

Por sciigi, ke la Eternulo estas justa, Mia fortikaĵo, kaj ne ekzistas en Li maljusteco.