Salamo 91

1 I mpimoneñe am-pipalira’ i Andindimoneñeiy, ty hitoetse añ’alo’ i El-Sadai ao,

Ti što prebivaš pod zaštitom Višnjega, što počivaš u sjeni Svemogućega,

2 Hanoako ty hoe t’Iehovà: Ty fiampirako, ty rova fitsolohako, i Andrianañahare fiatoakoy.

reci Jahvi: “Zaklone moj! Utvrdo moja! Bože moj u koga se uzdam!”

3 Ie ty mpañaha azo boak’ am-bitsom-pamandri-boroñe ao, naho boak’ amy biloka mahahomakey.

Jer on će te osloboditi od zamke ptičarske, od kuge pogubne.

4 Haholonkolo’e am-bolon-ela’e ao irehe, ambane’ o ela’eo ty hipalira’o; fikalan-defo naho fikala-meso ty hatò’e.

Svojim će te krilima zaštititi i pod njegova ćeš se krila skloniti: Vjernost je njegova štit i obrana!

5 Tsy hahahembañ’ azo ty hetraketrak’ an-kaleñe, ndra ty ana-pale mihirirìñe an-tariñandroke.

Nećeš se bojati strašila noćnoga ni strelice što leti danju,

6 Ndra ty kiria mitingañe añ’ieñe ao ndra ty angorosy mamotsake naho antoandro.

ni kuge što se šulja kroz tmine, ni pošasti što hara o podne.

7 Arivo ty mete hikorovok’ añ’ ila’o eo, le rai-ale ty am-pitàn-kavana’o eo, f’ie tsy hitotok’ azo.

Pa nek' padaju tisuće kraj tebe, deseci tisuća s desne tvoje, tebi se neće primaći!

8 O fihaino’oo avao ro hisamba, hahaisake ty ­fandilovañe o lo-tserekeo.

Tek što okom pogledaš, već ćeš vidjeti plaću grešnika.

9 Amy te Iehovà, fitsolohako, i Andindimoneñey, ty nanoe’o fimoneñañe,

Jer Jahve je zaklon tvoj, Višnjega odabra sebi za okrilje.

10 Tsy hidoiñe ama’o ty hankàñe, tsy hitotofan-angorosy ty akiba’o,

Neće te snaći nesreća, nevolja se neće prikučiti šatoru tvojemu.

11 Fa hafanto’e ama’o o anjeli’eo, hañambeñe azo amo lia’o iabio;

Jer anđelima svojim zapovjedi da te čuvaju na svim putima tvojim.

12 hañotrotroa’e am-pità’e ao, tsy mone hadasi’o ami’ty vato ty fandia’o.

Na rukama će te nositi da se ne spotakneš o kamen.

13 Ho lià’o ty liona naho ty fandrefeala; ho hitsakitsahe’o ambanem-pandia’o eo ty liona-tora’e naho i mereñey.

Nogom ćeš gaziti lava i ljuticu, zgazit ćeš lavića i zmiju.

14 Kanao ifahara’e koko, ho hahako, havotrako an-kaboañe ey amy te fohi’e ty añarako.

Izbavit ću ga jer me ljubi, zakrilit ga jer poznaje ime moje.

15 Ho kanjie’e, le ho toiñeko; hindrezako te am-poheke, ho votsorako vaho ho tolorako asiñe.

Zazvat će me, a ja ću ga uslišiti, s njim ću biti u nevolji, spasit ću ga i proslaviti.

16 Heneñeko halava’ havelon-dre; vaho hampahaoniñeko aze ty fandrombahako.

Nasitit ću ga danima mnogim, pokazat' mu spasenje svoje.”