Salamo 86

1 Atokilaño ty ravembia’o ry Iehovà, le toiño iraho, fa rarake naho misotry.

Ei bøn av David. Herre, bøyg ditt øyra, svara meg! for arm og fatig er eg.

2 Ambeno ty fiaiko, fa mañorike Hake, Ihe ry Andrianañahareko, rombaho o mpitoro’o mipalitse ama’oo.

Tak vare på mi sjæl, for eg er gudleg. Frels din tenar, du min Gud, han som lit på deg!

3 Tretrezo iraho, ry Talè, izaho mitoreo lomoñandro.

Ver meg nådig, Herre! For til deg ropar eg heile dagen.

4 Ampifaleo ty fiaim-pitoro’o, fa Ihe, ry Talè, ro añonjonako troke.

Gled din tenars sjæl! For til deg, Herre, lyfter eg mi sjæl.

5 Amy te Ihe, ry Talè, ro soa, naho veka’e hañaha hakeo, vaho lifotse fiferenaiñañe ho amo mikanjy Azo iabio.

For du, Herre, er god og viljug til forlating, og rik på miskunn for alle deim som kallar på deg.

6 Toloro ravembia, ry Iehovà, i halalikoy, vaho haoño ty feom-pisolohoako.

Herre, vend øyra til mi bøn, og merka på mi bønerøyst!

7 Hikanjiako ami’ty androm-pañemberañ’ ahiko, amy te hanoiñe ahy irehe.

Den dag eg er i naud, ropar eg på deg, for du svarar meg.

8 tsy eo ty fanalolahy hambañ’ama’o ry Talè; vaho tsy eo ty fitoloñañe manahake o Azoo.

Ingen er som du millom gudarne, Herre, og ingi verk er som dine.

9 Ze kila ondaty nitsenè’o, ro homb’ ama’o mb’eo hitalaho, ry Talè, hibango ty tahina’o.

Alle heidningar som du hev skapt, skal koma og tilbeda for di åsyn, Herre, og dei skal æra ditt namn.

10 Jabahinake ‘n-Iheo, mpanao raha tsitantane; Ihe avao ro Andrianañahare.

For du er stor og gjer undergjerningar, du er Gud og ingen annan.

11 Anaro ahy i lala’oy, ry Iehovà, hitsontihako ami’ty hatò’o; anò tro-tokan-draho hañeveñako i tahina’oy.

Lær meg, Herre, din veg, eg vil ferdast i di sanning; sameina mitt hjarta til å ottast ditt namn!

12 Hañandriañe Azo iraho, ry Talè Andrianañahareko, an-kaliforan’ troke, vaho ho bangoeko nainai’e ty tahina’o.

Eg vil prisa deg, Herre min Gud, av alt mitt hjarta, og eg vil æra namnet ditt æveleg.

13 Hinakinake ty hafatram-pikokoa’o amako, naho navotso’o ami’ty halalen-tsikeokeok’ ao ty fiaiko. (Sheol h7585)

For di miskunn er stor yver meg, og du hev frelst mi sjæl frå den djupe helheimen. (Sheol h7585)

14 O Andrianañahare, fa mitroatse amako o mpirengevokeo; vaho mipay hañe-doza amako o lo-tsereke miotrañeo, ie tsy nampijadoñ’ azo aolo’ ty maso’ iareo.

Gud, stormodige hev reist seg imot meg, og ein flokk av valdsmenner stend etter livet mitt, og dei hev ikkje deg for auga.

15 Fa Ihe, Talè, ro Andrianañahare bey tretrè naho hasoa, malaon-kaviñerañe, vaho lifo-piferenaiñañe naho ty hatò.

Men du, Herre, er ein miskunnsam og nådig Gud, langmodig og rik på miskunn og truskap.

16 Mitoliha amako, le matariha, ehe, andivao amo mpitoro’oo ty haozara’oo vaho rombaho ty anak’am-pata’o.

Vend deg til meg og ver meg nådig, gjev din tenar styrken din, og frels son åt di tenestkvinna!

17 Ehe, anoloro vilon-tsoa, hahaisaha’ o malaiñe ahikoo hisalara’e, amy te Ihe, ry Iehovà, ro nañimba ahy vaho nañohò ahy.

Gjer eit teikn med meg til det gode, at dei som hatar meg, må sjå det og skjemmast, av di du, Herre, hev hjelpt meg og trøysta meg.