< Salamo 85 >
1 Ry Iehovà nisohe’o ty tane’o; nafote’o ty fañondevoza’ Iakobe;
In finem, filiis Core. Psalmus. [Benedixisti, Domine, terram tuam; avertisti captivitatem Jacob.
2 napo’o ty tahi’ondati’oo Fonga nakopo’o o hakeo’ iareoo; Selà
Remisisti iniquitatem plebis tuæ; operuisti omnia peccata eorum.
3 nasita’o iaby ty fifombo’o; niambohoa’o ty fiforoforoan-kaviñera’o.
Mitigasti omnem iram tuam; avertisti ab ira indignationis tuæ.
4 Ampolio zahay ry Andrianañaharem- pandrombahañ’ anay, vaho apoho ty helo’o ama’ay.
Converte nos, Deus salutaris noster, et averte iram tuam a nobis.
5 Ho viñera’o nainai’e hao zahay? Hampitoie’o an-tariratse kitro añ’afe’e hao, o helok’añ’arofo’oo?
Numquid in æternum irasceris nobis? aut extendes iram tuam a generatione in generationem?
6 Tsy ihe hao ty hameloñe anay indraike, hirebeha’ ondati’oo?
Deus, tu conversus vivificabis nos, et plebs tua lætabitur in te.
7 Atorò anay ty fiferenaiña’o, ry Iehovà, toloro o fandrombaha’oo.
Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam, et salutare tuum da nobis.
8 Ho tsendreñeko ty ho tsarae’ Iehovà Andrianañahare; fa fañanintsiñe ty taroñe’e am’ ondati’eo naho amo noro’eo; le ee abey t’ie tsy hibalintoa mb’an-kadagolàñey.
Audiam quid loquatur in me Dominus Deus, quoniam loquetur pacem in plebem suam, et super sanctos suos, et in eos qui convertuntur ad cor.
9 Toe marine’ o mañeveñe ama’eo ty fandrombaha’e, hitobea’ o enge’eo an-tanen-tikañ’ ao.
Verumtamen prope timentes eum salutare ipsius, ut inhabitet gloria in terra nostra.
10 Mifañaoñe ty fiferenaiñañe naho ty hatò; mifañondroke ty havantañañe naho ty filongoañe.
Misericordia et veritas obviaverunt sibi; justitia et pax osculatæ sunt.
11 Mivoañe hirik’an-tane ao ty hatò, mijilo hirik’an-dikerañe añe o havantañañeo.
Veritas de terra orta est, et justitia de cælo prospexit.
12 Eka, hanjotso ty soa t’Iehovà, vaho hañomey ty voka’e ty tane’ay toy.
Etenim Dominus dabit benignitatem, et terra nostra dabit fructum suum.
13 Hiaolo Aze ty havañonañe, hañajaria’e lalañe ho liam-pandia’e.
Justitia ante eum ambulabit, et ponet in via gressus suos.]