Salamo 82
1 Mijohañe am-pivorim-panalolahy t’i Andrianañahare; mizaka añivom-pizaka eo.
Ein salme av Asaf. Gud stend i Guds samling; midt imillom gudar held han dom:
2 Pak’ombia ty mbe izakà’ areo ami’ty tsy hiti’e, hañonjonañe o tsivokatseo? Selà
«Kor lenge vil de døma rangt og halda med dei ugudlege? (Sela)
3 Meo tò o rarakeo naho o bode-raeo; tohaño ty zo’ o poie’eo naho o misotrio.
Døm den ringe og farlause! Lat armingen og den fatige få sin rett!
4 Hahao o mahàtrao naho o malorèo; avotsoro am-pità’ o lo-tserekeo.
Berga den ringe og fatige, frels han frå handi åt dei ugudlege!
5 Tsy mahilala iereo, naho tsy mahafohiñe, mirererere añ’ieñe ao avao; fa naveve iaby o faha’ ty tane toio.
Dei veit inkje og skynar inkje, dei ferdast i myrker; alle grunnvollar til jordi ruggar.
6 Nanao ty hoe iraho: Mpizaka nahareo songa anak’ i Andindimoneñey.
Eg hev sagt: «De er gudar, søner til den Høgste er de alle.»
7 Fe hikoromake hoe ondaty avao, hikorovoke manahake ty raike amo roandriañeo.
Men sanneleg, som menneskje skal de døy, og som ein av hovdingarne skal de falla.»
8 Miongaha, ry Andrianañahare, zakao ty tane toy, fa kila ho lovae’o o fifeheañeo.
Statt upp, Gud, haldt dom yver jordi! For du eig alle heidningar.
