< Salamo 77 >

1
Psalmus Asaph, in finem, pro Idithum. Voce mea ad Dominum clamavi: voce mea ad Deum, et intendit mihi.
2 Amy andro nahampohek’ ahiy t’ie nipay i Talè; an-taña nahity, tsy nigebañe te haleñe; nifoneñe tsy hohòeñe ty foko.
In die tribulationis meae Deum exquisivi, manibus meis nocte contra eum: et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea,
3 Ie mahatiahy iraho, ry Andrianañahare le mitretretretre, ie tsakorèko, le mitoirañe ty troko. Selà
memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum: et defecit spiritus meus.
4 Tana’o tsy hikòpoke o holi-masokoo; embetse iraho tsy mahafivolañe.
Anticipaverunt vigilias oculi mei: turbatus sum, et non sum locutus.
5 Nereñereko o andro taoloo, o taoñe haehaeo,
Cogitavi dies antiquos: et annos aeternos in mente habui.
6 Tiahiko o nititihako an-kaleñeo; mifañaoñe ami’ty troko iraho, le hoe ty fitsakorean-troko:
Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.
7 Haitoa’ i Talè zafe-anake hao? le lia’e tsy hisohe’e hao?
Numquid in aeternum proiiciet Deus: aut non apponet ut complacitior sit adhuc?
8 Fa modo kitro añ’afe’e hao ty fiferenaiña’e? Fa nilesa kitro-katroke hao i nampitamae’ey?
Aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?
9 Nihaliñon’Añahare hao ty fatariha’e? nagabe’e an-kaviñerañe ao hao i fitretreza’ey? Selà
Aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?
10 Le hoe raho: Zao ty halemeako: Ie ataoko ho mete miova ty fitàn-kavana’ i Andindimoneñey.
Et dixi nunc coepi: haec mutatio dexterae Excelsi.
11 Ho tiahiko ty fitoloña’ Ià, hahatsikaitse o raha tsitantane nanoe’o haehaeo.
Memor fui operum Domini: quia memor ero ab initio mirabilium tuorum,
12 Ho hene tsakorèko o fitoloña’oo, hereñerèko o tolon-draha’oo.
Et meditabor in omnibus operibus tuis: et in adinventionibus tuis exercebor.
13 Ry Andrianañahare, masiñe ty lala’o; ia ty ndrahare ra’elahy hañirinkiriñe aman’ Añahare?
Deus in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster?
14 Ihe ro Andrianañahare mitolon-kalatsàñe! fa naboa’o am’ ondatio ty haozara’o.
tu es Deus qui facis mirabilia. Notam fecisti in populis virtutem tuam:
15 Nijebañem-pità’o ondati’oo, o tarira’ Iakobe naho Iosefeo. Selà
redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Iacob, et Ioseph.
16 Nahatrea Azo o ranoo, ry Andrianañahare, ie nahatrea azo i ranoy le nivalitaboake! nitabohazake i lalekey.
Viderunt te aquae Deus, viderunt te aquae: et timuerunt, et turbatae sunt abyssi.
17 Nampikojojoake orañe o rahoñeo; nigorogodoiñe i likerañey, nimb’etia mb’atia ka o ana-pale’oo.
Multitudo sonitus aquarum: vocem dederunt nubes. Etenim sagittae tuae transeunt:
18 Tam-po’ i tangololahiy ty fivola’ i ampi’oy; nampireandreañe’ i helatsey ty voatse toy! nihondrahondra naho niozoñozoñe ty tane toy.
vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuae orbi terrae: commota est et contremuit terra.
19 Nitoañe’ i lala’oy i riakey, i rano jabajabay ty nilalan-tsile’o; vaho tsy nioniñe o liam-pandia’oo.
In mari via tua, et semitae tuae in aquis multis: et vestigia tua non cognoscentur.
20 Narahe’o hoe lia-raike ondati’oo, am-pità’ i Mosè naho i Aharone.
Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.

< Salamo 77 >