< Salamo 75 >

1 Fa nañandriañe Azo zahay ry Andrianañahare! fa nañandriañe Azo, fa marine i tahina’oy, fa nitaroñeñe o fitoloña’o fanjakao.
Ein Psalm und Lied Assaphs, daß er nicht umkäme, vorzusingen. Wir danken dir, Gott, wir danken dir und verkündigen deine Wunder, daß dein Name so nahe ist.
2 Ie amotoañako andro; le hizaka ami’ty fahiti’e iraho.
Denn zu seiner Zeit so werde ich recht richten.
3 Mitranake ty tane toy naho ze kila mimoneñe ao, Izaho ty nampijadoñe o faha’eo. Selà
Das Land zittert und alle, die drinnen wohnen; aber ich halte seine Säulen fest. (Sela)
4 Hanoeko ty hoe amo mpirengevokeo: Ko mandroharoha! le amo lo-tserekeo: Ko mañonjon-tsifa.
Ich sprach zu den Ruhmredigen: Rühmet nicht so! und zu den Gottlosen: Pochet nicht auf Gewalt!
5 Ko zonjoeñe añ’abo o tsifa’ areoo, vaho ko mivolañe an-kagàn-kàtoke.
Pochet nicht so hoch auf eure Gewalt, redet nicht halsstarrig,
6 Fa tsy boak’atiñana ndra ahandrefa ndra am-patrambey añe ty fañonjonañe.
es habe keine Not, weder von Aufgang noch von Niedergang, noch von dem Gebirge in der Wüste.
7 I Andrianañahare ro mizaka; afotsa’e ty raike le aonjo’e ty raike.
Denn Gott ist Richter, der diesen niedriget und jenen erhöhet.
8 Am-pità’ Iehovà ao ty fitovy pea divay mandroso, lifo-pilaroañe; le ampidoañe’e; toe ho drofote’ ze fonga lo-tsereke an-tane atoy, vaho hagodra’ iareo o karafo’eo.
Denn der HERR hat einen Becher in der Hand und mit starkem Wein voll eingeschenkt und schenkt aus demselben; aber die Gottlosen müssen alle trinken und die Hefen aussaufen.
9 Fa naho izaho, ho talilieko nainai’e, ho rengeko an-tsabo t’i Andrianañahare’ Iakobe.
Ich aber will verkündigen ewiglich und lobsingen dem Gott Jakobs.
10 Fonga ho kitsiheko ty tsifa’ o lo-tserekeo, fe honjoneñe ty tsifa’ o vantañeo.

< Salamo 75 >