< Salamo 73 >

1 Toe soaen’ Añahare t’Israele naho o malio añ’arofoo.
Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.
2 Aa naho izaho, didý tsy ho nipolatitse o tombokoo; ho nidorasitse o liakoo.
En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!
3 Ie nitsikirike o mpievoñevoñeo, naho nitreako ty havokara’ o lo-tserekeo,
Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.
4 Ie tsy manaintaiñe te mihomake, jangañe ka ty sandri’ iareo.
Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.
5 Tsy ampoheke manahake ondatio; mbore tsy tokoen-draha manahake ondaty ila’eo.
Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.
6 Aa le miravake fiebotseborañe am-bozo’eo; manaroñ’ iareo hoe sikiñe o hasiahañe mandoviakeo.
Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.
7 Mampiboti­ritse o fihaino’eo ty solike, etsake naho tampe-­draha-irieñe ty tro’e.
Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.
8 Manivetive iereo, mikinia famorekekeañ’ an-karatiañe.
Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.
9 Fa najado’ iareo hiatreatre o likerañeo o falie’ iareoo, mikariokariok’ an-tane atoy o famele’ iareoo.
Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.
10 Aa le mimpoly atoy ondati’eo, naho genohe’ iereo i rano era’ey.
Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.
11 Le hoe iereo: Aia te haharofoanan’ Añahare? mahilala hao i Andindimoneñey?
„Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,
12 Inay ie, o lo-tserekeo— ie mierañerañe manombo vara avao.
„já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“
13 Toe tsy vente’e ty nañalioveko ty troko; naho nanasa tañañe an-kalio-tahiñe.
Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?
14 Nalovilovy lomoñandro iraho; vaho nililoveñe boa-maraiñe.
Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!
15 Lehe ataoko te, zao ty ho volañeko; hete! tsy ho nahity amo tariran’ ana’oo.
Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.
16 Fa ie nitsakoreako, haharendreke o raha zao, le nihamokorañe o masokoo,
En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.
17 Ampara’ te niziliheko an-toen’Añahare miavake ao; vaho nahaisake ty figadoña’ iareo.
En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.
18 Toe apo’o an-tane malama iereo; ampikorovohe’o mb’an-karotsahañe ao.
Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.
19 Hoke! akore ty fiantoa’ iareo anianike, Fa binotsa’ ty firevendreveñañe.
Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.
20 Hoe nofy t’ie tsekake; ry Talè, ie mivañon-dRehe le ho heje’o vintañ’ iareo.
Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!
21 Fa nikokentrekokentreñe ty troko naho niteveke ty an-tsapavoako ao,
Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.
22 Akore ty hanèko naho ty habahimoako, hoe biby añatrefa’o eo.
Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!
23 Fe mpiama’o nainai’e iraho; rinambe’o ty tañako havana,
En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.
24 Hiaoloa’o ami’ty fanoroa’o, vaho ho rambese’o mb’añ’engeñe mb’eo.
Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.
25 Ia ro ahiko an-dikerañe ao, naho tsy Ihe? le tsy amam-pisalalàko an-tane atoy naho tsy Ihe.
Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!
26 Milesa ty nofoko naho o ovakoo, fa i Andrianañahare ro haozaran- troko naho ty anjarako nainai’e.
Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.
27 Toe hihomake ze lavits’ Azo; songa aitoa’o ze miamboho ama’o hañarapiloa’e.
Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.
28 Fe soa ho ahy ty fañarineako aman’Añahare, fipalirako t’i Iehovà Talè, hataliliko iaby o tolon-draha’oo.
En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.

< Salamo 73 >