Salamo 66

1 Mipoñafa rebek’ aman’ Andrianañahare, ry hene tane toy!

Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.

2 Isabò ty volonahe’ i Tahina’ey, toloro engeñe mitoabotse.

Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.

3 Anò ty hoe aman’ Añahare: Ra’elahy o tolon-draha’oo! Ami’ty hajabahinan-kaozara’o ty hitsolofìña’ o rafelahi’oo aolo’o eo.

Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.

4 Hene hitalaho ama’o ty tane toy, naho hisabo fandrengeañe ama’o; ho bangoe’ iereo ty tahina’o. Selà

La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. (Sela)

5 Antao hañisake o fitoloñan’Añahareo: mampañeveñe o ana’ondatio o sata’eo.

Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.

6 Nabali’e ho tane kànkañe i riakey, nitsaham-pandia’ iareo i oñey; añe ty nirebehan-tika.

Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.

7 Manjaka an-kaozara’e nainai’e re, jilovem-pihaino’e o fifeheañeo, we te tsy hiroharoha’ o mpiolao. Selà

Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. (Sela)

8 Andriaño t’i Andrianañaharen-tika ry ondatio, ipoñafo feom-pandrengeañe;

Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.

9 Ie mitañe an-tika veloñe, naho tsy apo’e hasitse o fandian-tikañeo.

Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.

10 Fa namente anay irehe, ry Andrianañahare, fa natrana’o hoe fitranaham-bolafoty.

Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.

11 Nasese’o an-karato ao, vaho nampibabe’o faloviloviañe o hàto’aio.

Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;

12 Nampiningire’o ambone’ ty añambone’ay t’indaty, zahay nisibek’ afo naho rano, fe naaka’o ho an-kavokarañe.

Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.

13 Himoak’ añ’anjomba’o ao raho hinday engan-koroañe; hañenefako o nifantàkoo,

Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,

14 ze vinolan-tsoñiko vaho rineham-bavako t’ie niankoheke.

Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.

15 Hengaeko kobatroke horañe, an-katòen’ añondri-lahy, hisoroñe bania naho oselahy. Selà

Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. (Sela)

16 Mb’etoa hijanjiñe ry mpañeveñe aman’ Añahare iabio, le ho talilieko o nanoe’e an-kavelokoo.

Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.

17 Nitoreo am-bavako, le nampionjoneko an-delako.

Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.

18 Ie mahatrea hakeo an-troko ato, le tsy hijanjiña’ i Talè.

Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;

19 Fa toe mijanjiñe ahy t’i Andrianañahare haoñe’e i feon-kalalikoy.

Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.

20 Andriañeñe t’i Andrianañahare, amy te tsy ambohoa’e i filolofakoy, vaho tsy afaha’e amako ty fiferenaiña’e.

Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.