Salamo 58

1 Toe mitaron-kavantañañe hao t’ie mitsiñe? mizaka an-kahiti’e hao, ry ana’ ondatio?

In finem, Ne disperdas, David in tituli inscriptionem. Si vere utique iustitiam loquimini: recta iudicate filii hominum.

2 Hete, te mone hatsivokarañe ty itoloña’areo an-troke ao; lanjae’ areo amy taney o fitavanam-pità’areoo.

Etenim in corde iniquitates operamini: in terra iniustitias manus vestræ concinnant.

3 Amoean-kovin-drene’e ty lo-tsereke, mañariok’ añe vata’e miboloañe ty mpivolam-bande.

Alienati sunt peccatores a vulva, erraverunt ab utero: locuti sunt falsa.

4 Hoe vorem-pandrefe’ala ty vore’ iareo, manahake o meren-kareñeñe manentsen-tsofiñeo,

Furor illis secundum similitudinem serpentis: sicut aspidis surdæ, et obturantis aures suas,

5 tsy hahatsanoña’e ty fikoràn’ambiasa ndra ty pandrombo-jiny bey.

Quæ non exaudiet vocem incantantium: et venefici incantantis sapienter.

6 Ry Andrianañahare, rofoto am-bava’e ao o nife’eo, atrankaño ty famotsi’ o liona tora’eo, ry Iehovà

Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum: molas leonum confringet Dominus.

7 Angao hisaok’ añe iereo hoe rano vohitse; Lonik’abey te ho zoeñe domoke o ama-paleo t’ie mañohatse o fale’eo.

Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens: intendit arcum suum donec infirmentur.

8 Lonike t’ie hanahake ty harevo’ o sifotse mihamodo te misitseo, hoe ajaja miboloañe tsy mahatrea i àndroy.

Sicut cera, quæ fluit, auferentur: supercecidit ignis, et non viderunt solem.

9 Aolo te hahamae valàñe o afom-patikeo, le fonga ho faohe’e an-talìo ty leñe naho ty mibebañe,

Priusquam intelligerent spinæ vestræ rhamnum: sicut viventes, sic in ira absorbet eos.

10 Hirebeke o vañoñeo te mahaisake i famaleañey, ho sasà’e an-dio’ o tsivokatseo o fandia’eo

Lætabitur iustus cum viderit vindictam: manus suas lavabit in sanguine peccatoris.

11 Vaho hanao ty hoe ondatio: Toe tsy ho po-tambe o vantañeo; toe eo t’i Andrianañahare mizaka an-tane atoy.

Et dicet homo: Si utique est fructus iusto: utique est Deus iudicans eos in terra.