Salamo 58

1 Toe mitaron-kavantañañe hao t’ie mitsiñe? mizaka an-kahiti’e hao, ry ana’ ondatio?

In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem. [Si vere utique justitiam loquimini, recta judicate, filii hominum.

2 Hete, te mone hatsivokarañe ty itoloña’areo an-troke ao; lanjae’ areo amy taney o fitavanam-pità’areoo.

Etenim in corde iniquitates operamini; in terra injustitias manus vestræ concinnant.

3 Amoean-kovin-drene’e ty lo-tsereke, mañariok’ añe vata’e miboloañe ty mpivolam-bande.

Alienati sunt peccatores a vulva; erraverunt ab utero: locuti sunt falsa.

4 Hoe vorem-pandrefe’ala ty vore’ iareo, manahake o meren-kareñeñe manentsen-tsofiñeo,

Furor illis secundum similitudinem serpentis, sicut aspidis surdæ et obturantis aures suas,

5 tsy hahatsanoña’e ty fikoràn’ambiasa ndra ty pandrombo-jiny bey.

quæ non exaudiet vocem incantantium, et venefici incantantis sapienter.

6 Ry Andrianañahare, rofoto am-bava’e ao o nife’eo, atrankaño ty famotsi’ o liona tora’eo, ry Iehovà

Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum; molas leonum confringet Dominus.

7 Angao hisaok’ añe iereo hoe rano vohitse; Lonik’abey te ho zoeñe domoke o ama-paleo t’ie mañohatse o fale’eo.

Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens; intendit arcum suum donec infirmentur.

8 Lonike t’ie hanahake ty harevo’ o sifotse mihamodo te misitseo, hoe ajaja miboloañe tsy mahatrea i àndroy.

Sicut cera quæ fluit auferentur; supercecidit ignis, et non viderunt solem.

9 Aolo te hahamae valàñe o afom-patikeo, le fonga ho faohe’e an-talìo ty leñe naho ty mibebañe,

Priusquam intelligerent spinæ vestræ rhamnum, sicut viventes sic in ira absorbet eos.

10 Hirebeke o vañoñeo te mahaisake i famaleañey, ho sasà’e an-dio’ o tsivokatseo o fandia’eo

Lætabitur justus cum viderit vindictam; manus suas lavabit in sanguine peccatoris.

11 Vaho hanao ty hoe ondatio: Toe tsy ho po-tambe o vantañeo; toe eo t’i Andrianañahare mizaka an-tane atoy.

Et dicet homo: Si utique est fructus justo, utique est Deus judicans eos in terra.]