< Salamo 49 >
1 Janjiño zao, ry kilakila ondatio; manokilaña ravembia, ze hene mpimone’ ty tane toy;
In finem, filiis Core Psalmus. Audite hæc omnes gentes: auribus percipite omnes, qui habitatis orbem:
2 Ty ambane naho ty ambone, ty mpañaleale miharo ami’ty rarake.
Quique terrigenæ, et filii hominum: simul in unum dives et pauper.
3 Hivolan-kihitse ty vavako, vaho ho ereñeren-troko ty hilala.
Os meum loquetur sapientiam: et meditatio cordis mei prudentiam.
4 Hatokilako mb’am- pandrazañan-drehake ty sofiko. ho ventareko an-dokanga ty tafatòñoko,
Inclinabo in parabolam aurem meam: aperiam in psalterio propositionem meam.
5 Ino ty hahahembañ’ ahiko an-tsan-kankàñe, ie miarikoboñe ahy ty hatsivokara’ o mpañonjo-tomitse amakoo,
Cur timebo in die mala? iniquitas calcanei mei circumdabit me:
6 o mpiato amo fanaña’eoo, vaho mirengevok’ ami’ty habei’ o vara’eo?
Qui confidunt in virtute sua: et in multitudine divitiarum suarum gloriantur.
7 Leo ondaty raike, ndra manao akore, tsy hahavoavily ty ain-dongo’e, ndra hibanabana jebañe aman’Añahare ho aze—
Frater non redimit, redimet homo: non dabit Deo placationem suam.
8 Loho sarotse ty vilin’ ai’e, tsy mete tsy hadoke kitro katroke:
Et pretium redemptionis animæ suæ: et laborabit in æternum,
9 —t’ie ho veloñe nainai’e, tsy hahaoniñ’ i koboñey,
et vivet adhuc in finem.
10 ie oni’e te mihomake o mahihitseo; songa mikenkañe ty minè naho i dagola, vaho apo’e amo ila’eo ty vara’e.
Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes: simul insipiens, et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas:
11 Ty fitsakorean-tro’ iareo t’ie tsy ho modo o akiba’eo, naho ty fimoneña’ iareo mb’an-tariratse iaby kitro añ’afe’e, ie atao’e amy añara’ey i tane’ey.
et sepulchra eorum domus illorum in æternum. Tabernacula eorum in progenie, et progenie: vocaverunt nomina sua in terris suis.
12 Toe tsy mahatan-ty asi’e ondatio; le manahake o bibio t’ie mate.
Et homo, cum in honore esset, non intellexit: comparatus est iumentis insipientibus, et similis factus est illis.
13 Izay ty fombà’ o sèretseo, naho o mandimbe iareoo, ze miantoke ty enta’ iareoo. Selà
Hæc via illorum scandalum ipsis: et postea in ore suo complacebunt.
14 Hoe añondry iereo tinendry ho mb’an-kibory ao, ho mpiara’iareo ty havilasy; ho fehe’ o vañoñeo te maraindray; ho a’ i tsikeokeokey ty vinta’ iareo hihomak’ ao, tsy hanaña’ iareo akiba ka. (Sheol )
Sicut oves in inferno positi sunt: mors depascet eos. Et dominabuntur eorum iusti in matutino: et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum. (Sheol )
15 Fe ho jebañen’ Añahare ami’ty haozara’ o kiborio ty fiaiko, le ho rambese’e. Selà (Sheol )
Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, cum acceperit me. (Sheol )
16 Ko hemban-drehe naho mihamaro ty vara’ ondaty, naho mitombo ty enge’ i anjomba’ey;
Ne timueris cum dives factus fuerit homo: et cum multiplicata fuerit gloria domus eius.
17 F’ie mihomake, tsy eo ty hendese’e. tsy hañorik’ aze higodañe ao ty enge’e.
Quoniam cum interierit, non sumet omnia: neque descendet cum eo gloria eius.
18 Eka! nitata’e ty fiai’e te niveloñe: Nitsiririeñe t’ie niraorao.
Quia anima eius in vita ipsius benedicetur: confitebitur tibi cum benefeceris ei.
19 Homb’am-pimoneñan-droae’e ao re; tsy ho isa’e ka ty hazavàñe.
Introibit usque in progenies patrum suorum: et usque in æternum non videbit lumen.
20 T’indaty iasiañe, mete tsy maharendreke t’ie, manahake o bibio, hihomake.
Homo, cum in honore esset, non intellexit: comparatus est iumentis insipientibus, et similis factus est illis.