Salamo 47

1 Mitehafa fitañe, ry hene ondatio; poñafo aman’Añahare ty fiarañanañam-pirebehañe.

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego pieśń. Wszystkie narody klaskajcie rękoma, wykrzykajcie Bogu głosem wesela.

2 Mampañeveñe t’Iehovà andindimoneñe ey, ie mpanjaka jabahina’ ty tane toy.

Albowiem Pan najwyższy, straszny, jest królem wielkim nad wszystką ziemią.

3 Ampiambane’e aman-tika ondatio, ze kilakila ondaty ambanem-pandian-tikañ’ ao.

Podbija ludzi pod moc naszę, a narody pod nogi nasze.

4 Ie i nijoboñe lova ho antikañey, ty firengea’ Iakobe kokoa’ey. Selà

Obrał nam za dziedzictwo nasze chwałę Jakóba, którego umiłował. (Sela)

5 Nionjoñe am-pipoñafam-pitreñañe t’i Andrianañahare; ami’ty fivolan’antsiva t’Iehovà.

Wstąpił Bóg z krzykiem; Pan wstąpił z głosem trąby.

6 Takasio t’i Andrianañahare, isabo; takasio i mpanjakan-tikañey, isabo.

Śpiewajcież Bogu, śpiewajcie; śpiewajcież królowi naszemu, śpiewajcie.

7 I Andrianañahare ro mpanjaka’ ty tane toy; mitakasia an-tsabo soa arake.

Albowiem Bóg królem wszystkiej ziemi; śpiewajcież rozumnie.

8 Fehen’ Andrianañahare o fifeheañeo; miambesatse am-piambesa’e masiñe eo t’i Andrianañahare.

Króluje Bóg nad narodami; Bóg siedzi na świętej stolicy swojej.

9 Mifanontoñe o roandria’ ondatio; ondatin’ Andrianañahare’ i Avrahameo fa an’Andrianañahare o fikalan-defo’ ty tane toio; ie onjoneñ’ an-tiotiotse ey.

Książęta narodów przyłączyli się do ludu Boga Abrahamowego; albowiem Boże są tarcze ziemskie; skąd on zacnie jest wywyższony.