< Salamo 37 >

1 Ko embetse amo tsivokatseo, vaho ko tsikirihe’o o mpanao ratio,
Pieśń Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.
2 F’ie hiforejeje aniany hoe ahetse, vaho hiheatse hoe rongo-maindoñe.
Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.
3 Miatoa am’ Iehovà, le anò ty soa; imoneño i taney vaho rañeto ty figahiñañe.
Ufaj w Panu, a czyń dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.
4 Mifalea am’ Iehovà; le hatolo’e azo ty fisalalàn’ arofo’o.
Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,
5 Ampiatò am’ Iehovà ty fombà’o, Atokiso, vaho ie ty hitoloñe.
Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;
6 Le hampionjone’e hoe hazavàñe ty havantaña’o, vaho hoe an-tsipinde-mena ty havañona’o.
I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.
7 Manintsiña am’ Iehovà naho mahaliñisa; ko ihobira’o ty miraorao an-tsata’e, t’indaty mitoloñ’ am-pikitrohan-dratio.
Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.
8 Fario o habosehañeo, naho apoho ty fombo; ko embetse kera hañosi-karatiañe.
Przestań gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.
9 Toe haitoañe o tsy vokatseo, fa handova i taney ze mitamà Iehovà.
Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.
10 Aniany le tsy ho eo i lo-tserekey, ho tsoehe’o i akiba’ey f’ie tsy ho trea.
Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.
11 Toe handova i Taney o tretram-poo, hifale am-piraoraoañe vokatse.
Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.
12 Kililie’ i lo-tsereke ty vantañe, vaho ampikodrita’e nife.
Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swemi.
13 Iankahafa’ i Talè, fa arofoana’e te an-­titotse ty andro’e.
Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzień jego.
14 Fa napontsoa’ o tsivokatseo ty fibara, vaho nampibitsoke fale hametsaha’e ambane o rarakeo naho o misotrio, hañohofa’e loza amo an-dala mahitio.
Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;
15 Hitrofaha’ i fibaray ty tro’ iareo, vaho ho pekañeñe ty fale’ iareo.
Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.
16 Hamake ty ­kedekedek’ anaña’ ty vantañe ta ty havokara’ o tsivokatse maroo.
Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;
17 Toe ho pozaheñe ty sira’ o lo-tserekeo, fe tohaña’ Iehovà o vañoñeo.
Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.
18 Arofoana’ Iehovà ty andro’ o vantañeo, tsy ho modo kitro añ’afe’e ty lova’iareo;
Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.
19 Tsy ho salatse an-tsan-karatiañe; le ho anjañe an-tsam-paosa.
Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;
20 Hikoromake o tsy vokatseo, le hanahake ty safon’ añondry o rafelahi’ Iehovào, ie himosaoñe an-katòeñe, toe himiañe.
Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.
21 Misongo i tsivokatsey fe tsy mañavake; matarike i vantañey vaho mañomey.
Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.
22 Toe handova i taney o tahie’eo, fe haitoañe añe o afà’eo.
Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.
23 Ampijadoña’ Iehovà ty lia’ ondaty, ie no’e i lala’ey.
Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.
24 Ndra t’ie mikorovoke tsy hidaboñe, fa tohaña’ Iehovà am-pitàñe.
Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.
25 Nitora’e iraho, fa antetse henaneo, mboe liako tsy nahatrea te naforintseñe o vañoñeo, te nangata-kaneñe o keleia’eo.
Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.
26 Matarike lomoñandro re naho mampisongo, vaho vokatse o tiri’eo.
Na każdy dzień pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieństwie.
27 Ihankaño ty raty, le anò ty soa, vaho himoneñe kitro añ’afe’e.
Odstąp od złego a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.
28 Tea’ Iehovà ty hatò, le tsy ho farie’e o mpañorike i Ha’eio; soa-fipalitse nainai’e iereo; fe haitoañe ty tiri’ o lo-tserekeo.
Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.
29 Handova i taney o vañoñeo, vaho himoneñe nainai’e.
Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.
30 Mañaka-kihitse ty falie’ o vantañeo, manao saontsi-to i famele’ey.
Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.
31 Añ’arofo’e ao ty Hàn’Añahare’e, tsy midorasitse o fandia’eo.
Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.
32 Tampone’ ty tsivokatse ty vantañe, mipay hañè-doza ama’e.
Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;
33 Fe tsy hapo’ Iehovà an-taña’e ao, vaho tsy hado’e hafàtse an-jaka.
Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.
34 Itamao t’Iehovà, naho ambeno i lala’ey, le honjone’e handova i taney, vaho ho isa’o ty fañitoañe o tsivokatseo.
Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.
35 Fa nitreako ty lahiaga, tsivoatsolo, nandrevake hoe hatae maindoñe an-tane’e ao;
Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;
36 Fe nihelañe añe, le heheke, tsy eo; pinaiko fa tsy nahatrea.
Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.
37 Henteo ty vañoñe, hehe i vantañey, ho soa-figadoñe ty mifampilongo.
Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.
38 Fe hatrao-­karotsake o mpandilatseo vaho ho tomereñe ty figadoña’ ty lo-tsereke.
Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.
39 Boak’ am’ Iehovà ty fandrombahañe o vañoñeo, Ie ty fitsoloha’ iareo an-tsàm-poheke.
Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia.
40 Imbàe’ Iehovà naho votsore’e; haha’e amo ­tsivokatseo vaho rombahe’e, amy te Ie ty fipalira’ iareo.
Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają.

< Salamo 37 >