Salamo 36

1 Mivolañe an-karatiañe an-tro’e ao ty Tsivokatse. Toe tsy aolo’ o maso’eo ty fañeveñañe aman’ Añahare.

In finem. Servo Domini ipsi David. Dixit injustus ut delinquat in semetipso: non est timor Dei ante oculos ejus.

2 Mitsiriry ty vata’e o maso’eo, ie maharendreke te mavoeñe o sata’eo.

Quoniam dolose egit in conspectu ejus, ut inveniatur iniquitas ejus ad odium.

3 Tahiñe naho hakalita­hañe o fivolam-bava’eo; nado’e ty hihitse tsy anoe’e ty hasoa.

Verba oris ejus iniquitas, et dolus; noluit intelligere ut bene ageret.

4 Mikitro-karatiañe an-tihi’e eo, mijohañ’ ami’ty lalañe tsy mahasoa; tsy rihie’e ty haloloañe.

Iniquitatem meditatus est in cubili suo; astitit omni viæ non bonæ: malitiam autem non odivit.

5 Ry Iehovà, ­mahatakatse an-dikerañe ao ty fiferenaiña’o, an-drahoñe eñe ty figahiña’o.

Domine, in cælo misericordia tua, et veritas tua usque ad nubes.

6 Manahake o vohitse ra’elahio ty havantaña’o, miheotse o fizaka’oo, ry Iehovà, Hene ambena’o ndra ondaty ndra biby.

Justitia tua sicut montes Dei; judicia tua abyssus multa. Homines et jumenta salvabis, Domine,

7 Fanjaka ty fiferenaiña’o, ry Andrianañahare! vaho mipalitse an-talinjon’ela’o ao o ana’ ondatio;

quemadmodum multiplicasti misericordiam tuam, Deus. Filii autem hominum in tegmine alarum tuarum sperabunt.

8 Ie anjañe ami’ty havokara’ o anjomba’oo, vaho ampikamae’o añ’oñen-karavoravoa’o.

Inebriabuntur ab ubertate domus tuæ, et torrente voluptatis tuæ potabis eos:

9 Fa ama’o ty rano itsititiahan-kaveloñe; an-kazavà’o ao ro ahaoniña’ay hazavàñe.

quoniam apud te est fons vitæ, et in lumine tuo videbimus lumen.

10 Toloño amo mahafohiñ’Azoo ty fiferenaiña’o; naho amo vañon-trokeo ty havantaña’o.

Prætende misericordiam tuam scientibus te, et justitiam tuam his qui recto sunt corde.

11 Ee te tsy homb’amako ty tombom-pinevonevoke, vaho tsy hanao soik’ ahy ty tañan-do-tsereke.

Non veniat mihi pes superbiæ, et manus peccatoris non moveat me.

12 Mifitake ey o mpanao ratio, naronje ambane, tsy hitroatse ka.

Ibi ceciderunt qui operantur iniquitatem; expulsi sunt, nec potuerunt stare.