Salamo 26

1 Meo to iraho, ry Iehovà, fa mitrantràñe ami’ty havañonako; tsy nifejofejo ty fiatoako am’ Iehovà, vaho tsy hasiotse iraho.

Av David. Søm meg til min rett, Herre! for eg hev fare fram i mi uskyld, og til Herren hev eg sett mi lit uruggeleg.

2 Biribirio iraho ry Iehovà vaho tsoho; hotsohotsò ty añ’ovako naho an-troko.

Prøv meg, Herre, og freista meg, ransaka mine nyro og mitt hjarta!

3 Aolo’ o masokoo ty fiferenaiña’o, vaho manjotik’ amo figahiña’oo iraho.

For din nåde er for mine augo, og eg ferdast i di sanning.

4 Tsy fitraofako toboke o mpamañahio, naho tsy fiharoako fijelanjelañe o soamiatrekeo.

Eg sit ikkje saman med falske menner og gjeng ikkje inn hjå fule folk.

5 Hejeko ty fifañosoña’ o tsivokatseo, vaho tsy fitraofako toboke o lo-tserekeo.

Eg hatar samkoma av illmenne, og hjå dei ugudlege sit eg ikkje.

6 Hanasa tañañ’ an-kalio tahin-draho, vaho harikohoeko ty kitreli’o ry Iehovà,

Eg tvær mine hender i uskyld og vil gjerne ferdast um ditt altar, Herre,

7 Ho poñafeko ty feom-pañandriañañe, ho talilieko iaby o fitoloña’o fanjakao.

til å kveda lydt med lovsongs røyst og fortelja um alle dine under.

8 Ry Iehovà, teako ty fimoneñañe añ’anjomba’o ao, naho i kivoho fañialoañ’ enge’oy.

Herre, eg elskar di husvist og den stad der din herlegdom bur.

9 Ko aharo’o fitontoñe amo mpanan-kakeoo ty troko, ndra ty fiaiko am’ondaty mampiori-dioo;

Rykk ikkje mi sjæl burt med syndarar eller mitt liv med blodgiruge menner,

10 o mitan-kilily an-taña’eo, ie pea vokàñe ty an-taña’e havana ao;

som hev skamgjerd i sine hender og si høgre hand full av mutor.

11 Aa naho izaho, hitsontik’ an-kalio-tahiko; jebaño, vaho matariha amako.

Men eg fer fram i mi uskyld; løys meg ut og ver meg nådig!

12 Mijohañe an-tane mira ty tomboko; andriañeko am-pivory ao t’Iehovà.

Min fot stend på slettlende. I samlingarne skal eg lova Herren.