Salamo 2

1 Ino ty fidabasida’ o kilakila ondatio, naho ty fikililia’ ondatio raha tsy vente’e.

Hvorfor larmer hedningene og grunder folkene på det som fåfengt er?

2 Mijohañe o mpanjaka’ ty tane toio, naho mitrao-kinia o mpifeheo hiatreatre am’ Iehovà naho i Noriza’ey, manao ty hoe:

Jordens konger reiser sig, og fyrstene rådslår sammen mot Herren og mot hans salvede:

3 Antao handrafadrafatse o talirandra’ iareoo, le hahimpan-tika o rohi’ iareoo.

La oss sprenge deres bånd og kaste deres rep av oss!

4 Miankahake i mpiambesatse an-dindiñey; mitsikìke iareo t’i Talè.

Han som troner i himmelen, ler, Herren spotter dem.

5 Fa ho trevohe’e an-keloke, vaho hampinevenevere’e am-pifombo’e:

Så taler han til dem i sin vrede, og i sin harme forferder han dem:

6 Toe izaho ty nañoriñe ty Mpanjakako e Tsiône ao amy vohiko miavakey.

Og jeg har dog innsatt min konge på Sion, mitt hellige berg!

7 Sokireko ho lily: hoe t’Iehovà amako: Anako irehe, anindroany ty nampiareñako azo.

Jeg vil kunngjøre hvad fastsatt er: Herren sa til mig: Du er min sønn, jeg har født dig idag.

8 Mihalalia amako le hampandovaeko Azo o fifeheañeo, naho ho fanaña’o o olon-taneo.

Begjær av mig! Så vil jeg gi dig hedningene til arv og jordens ender til eie.

9 Ho pozahe’o am-bodam-by; Hampijeñajeñahe’e hoe siniharam-panao valàñe-tane.

Du skal knuse dem med jernstav; som en pottemakers kar skal du sønderslå dem.

10 Aa le mahihira ry mpanjakao; Mimetea oke ry mpizaka’ ty tane toio.

Og nu, I konger, gå viselig frem! La eder advare, I dommere på jorden!

11 Toroño am-pañeveñañe t’Iehovà, vaho mirebeha am-pineveneverañe;

Tjen Herren med frykt og juble med beven!

12 Ondroho i Anakey tsy mone hiviñera’e, vaho hihomak’ an-dalañe ey nahareo; fa mete hisolebatse aniany ty fifombo’e. Hene haha ze mitsolok’ ama’e.

Kyss Sønnen, forat han ikke skal bli vred, og I gå til grunne på veien! For snart kunde hans vrede optendes. Salige er alle de som tar sin tilflukt til ham.