Salamo 2

1 Ino ty fidabasida’ o kilakila ondatio, naho ty fikililia’ ondatio raha tsy vente’e.

[Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania? Astiterunt reges terræ, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus christum ejus.

2 Mijohañe o mpanjaka’ ty tane toio, naho mitrao-kinia o mpifeheo hiatreatre am’ Iehovà naho i Noriza’ey, manao ty hoe:

Dirumpamus vincula eorum, et projiciamus a nobis jugum ipsorum.

3 Antao handrafadrafatse o talirandra’ iareoo, le hahimpan-tika o rohi’ iareoo.

Qui habitat in cælis irridebit eos, et Dominus subsannabit eos.

4 Miankahake i mpiambesatse an-dindiñey; mitsikìke iareo t’i Talè.

Tunc loquetur ad eos in ira sua, et in furore suo conturbabit eos.

5 Fa ho trevohe’e an-keloke, vaho hampinevenevere’e am-pifombo’e:

Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion, montem sanctum ejus, prædicans præceptum ejus.

6 Toe izaho ty nañoriñe ty Mpanjakako e Tsiône ao amy vohiko miavakey.

Dominus dixit ad me: Filius meus es tu; ego hodie genui te.

7 Sokireko ho lily: hoe t’Iehovà amako: Anako irehe, anindroany ty nampiareñako azo.

Postula a me, et dabo tibi gentes hæreditatem tuam, et possessionem tuam terminos terræ.

8 Mihalalia amako le hampandovaeko Azo o fifeheañeo, naho ho fanaña’o o olon-taneo.

Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos.

9 Ho pozahe’o am-bodam-by; Hampijeñajeñahe’e hoe siniharam-panao valàñe-tane.

Et nunc, reges, intelligite; erudimini, qui judicatis terram.

10 Aa le mahihira ry mpanjakao; Mimetea oke ry mpizaka’ ty tane toio.

Servite Domino in timore, et exsultate ei cum tremore.

11 Toroño am-pañeveñañe t’Iehovà, vaho mirebeha am-pineveneverañe;

Apprehendite disciplinam, nequando irascatur Dominus, et pereatis de via justa.

12 Ondroho i Anakey tsy mone hiviñera’e, vaho hihomak’ an-dalañe ey nahareo; fa mete hisolebatse aniany ty fifombo’e. Hene haha ze mitsolok’ ama’e.

Cum exarserit in brevi ira ejus, beati omnes qui confidunt in eo.]