Salamo 2

1 Ino ty fidabasida’ o kilakila ondatio, naho ty fikililia’ ondatio raha tsy vente’e.

Zašto se bune narodi, zašto puci ludosti snuju?

2 Mijohañe o mpanjaka’ ty tane toio, naho mitrao-kinia o mpifeheo hiatreatre am’ Iehovà naho i Noriza’ey, manao ty hoe:

Ustaju kraljevi zemaljski, knezovi se rotÄe protiv Jahve i Pomazanika njegova:

3 Antao handrafadrafatse o talirandra’ iareoo, le hahimpan-tika o rohi’ iareoo.

“Skršimo okove njihove i jaram njihov zbacimo!”

4 Miankahake i mpiambesatse an-dindiñey; mitsikìke iareo t’i Talè.

Smije se onaj što na nebu stoluje, Gospod im se podruguje.

5 Fa ho trevohe’e an-keloke, vaho hampinevenevere’e am-pifombo’e:

Tad im veli u svom gnjevu, žestinom ih on zbunjuje:

6 Toe izaho ty nañoriñe ty Mpanjakako e Tsiône ao amy vohiko miavakey.

“TÓa ja kralja svog postavih nad Sionom, svojom svetom gorom.”

7 Sokireko ho lily: hoe t’Iehovà amako: Anako irehe, anindroany ty nampiareñako azo.

Obznanjujem odluku Jahvinu: Gospodin mi reče: “Ti si sin moj, danas te rodih.

8 Mihalalia amako le hampandovaeko Azo o fifeheañeo, naho ho fanaña’o o olon-taneo.

Zatraži samo, i dat ću ti puke u baštinu, i u posjed krajeve zemaljske.

9 Ho pozahe’o am-bodam-by; Hampijeñajeñahe’e hoe siniharam-panao valàñe-tane.

Vladat ćeš njima palicom gvozdenÄom i razbit ih kao sud lončarski.”

10 Aa le mahihira ry mpanjakao; Mimetea oke ry mpizaka’ ty tane toio.

Opametite se sada, vi kraljevi, Urazumite se, suci zemaljski.

11 Toroño am-pañeveñañe t’Iehovà, vaho mirebeha am-pineveneverañe;

Služite Jahvi sa strahom, s trepetom se pokorite njemu,

12 Ondroho i Anakey tsy mone hiviñera’e, vaho hihomak’ an-dalañe ey nahareo; fa mete hisolebatse aniany ty fifombo’e. Hene haha ze mitsolok’ ama’e.

da se ne razgnjevi te ne propadnete na putu, kad uskoro plane srdžba njegova. Blago svima koji se njemu utječu!