< Salamo 147 >

1 Treño t’Ià! Amy te soa ty fijejoañe aman’ Añaharentika; toe fanjàka naho mañeva ty fandrengeañe Aze.
Alleluja. Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
2 Ampitomboe’ Iehovà t’Ierosalaime: atonto’e o añombelahi-mavo’ o nte-Israeleoo.
Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
3 Jangane’e ty mikoretse añ’arofo, ho bandie’e o fere’eo.
qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
4 Volilie’e ty ia’ o vasiañeo; songa kanjie’e ami’ty añara’e.
qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
5 Jabahinake i Talèn-tikañey, ra’elahy an-kafatrarañe; tsy taka-jehèñe ty hilala’e.
Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
6 Tohaña’ Iehovà o mirèkeo, gorè’e an-tane ty lo-tsereke.
Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
7 Sabò am-pañandriañañe t’Iehovà; Rengeo t’i Andrianañahare am-piarahañe marovany,
Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
8 Ie ty mpandafike rahoñe an-dikerañe eñe, naho mpañajary orañe an-tane atoy, naho mampitiry ahetse am-bohitse ey.
Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
9 Fahana’e hàneñe o bibio, naho o ana-koàke migagakeo.
qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
10 Tsy ty haozara’ o soavalao ty mahahaha Aze, tsy ty kitson-dahilahy ro ifalea’e.
Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
11 Ondaty mañeveñe ama’eo ro noro’ Iehovà, o mpitamà ty hafatram-pikokoa’eo.
Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.
12 Rengeo t’Iehovà, ry Ierosalaime; onjono t’i Andrianañahare’o, ry Tsiône.
Alleluja. Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
13 Fa nampifatrare’e o sikadan-dalam-bei’oo; tahie’e o ajalahy ama’oo.
Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
14 Ampierañerañe’e o efe-tane’oo, vaho ampieneña’e ampemba soa.
Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
15 Ahitri’e mb’an-tane atoy o fetse’eo, mipirirìtse o taro’eo.
Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
16 Anjotsoa’e oram-panala hoe volon’ añondry; afiafia’e hoe lavenoke ty fanala.
Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
17 Afitse’e ami’ty minjikio’e ty havandra’e, ia ty mahafijohañe miatreke ty fangoratsaha’e.
Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
18 Irahe’e mb’eo o tsara’eo le mitranake iereo; ampitiofe’e o tio’eo, vaho ampidoañe’e rano.
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
19 Talilie’e am’ Iakobe ty tsara’e; am’ Israele o fañè’eo naho o fepè’eo.
Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
20 Tsy nanoe’e izay o tane ila’eo; tsy fohi’ iereo o nafè’eo. Treño t’Ià.
Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.

< Salamo 147 >