< Salamo 147 >
1 Treño t’Ià! Amy te soa ty fijejoañe aman’ Añaharentika; toe fanjàka naho mañeva ty fandrengeañe Aze.
Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.
2 Ampitomboe’ Iehovà t’Ierosalaime: atonto’e o añombelahi-mavo’ o nte-Israeleoo.
Ædificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.
3 Jangane’e ty mikoretse añ’arofo, ho bandie’e o fere’eo.
Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.
4 Volilie’e ty ia’ o vasiañeo; songa kanjie’e ami’ty añara’e.
Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.
5 Jabahinake i Talèn-tikañey, ra’elahy an-kafatrarañe; tsy taka-jehèñe ty hilala’e.
Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiæ eius non est numerus.
6 Tohaña’ Iehovà o mirèkeo, gorè’e an-tane ty lo-tsereke.
Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.
7 Sabò am-pañandriañañe t’Iehovà; Rengeo t’i Andrianañahare am-piarahañe marovany,
Præcinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.
8 Ie ty mpandafike rahoñe an-dikerañe eñe, naho mpañajary orañe an-tane atoy, naho mampitiry ahetse am-bohitse ey.
Qui operit cælum nubibus: et parat terræ pluviam. Qui producit in montibus fœnum: et herbam servituti hominum.
9 Fahana’e hàneñe o bibio, naho o ana-koàke migagakeo.
Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.
10 Tsy ty haozara’ o soavalao ty mahahaha Aze, tsy ty kitson-dahilahy ro ifalea’e.
Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
11 Ondaty mañeveñe ama’eo ro noro’ Iehovà, o mpitamà ty hafatram-pikokoa’eo.
Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.
12 Rengeo t’Iehovà, ry Ierosalaime; onjono t’i Andrianañahare’o, ry Tsiône.
Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.
13 Fa nampifatrare’e o sikadan-dalam-bei’oo; tahie’e o ajalahy ama’oo.
Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.
14 Ampierañerañe’e o efe-tane’oo, vaho ampieneña’e ampemba soa.
Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.
15 Ahitri’e mb’an-tane atoy o fetse’eo, mipirirìtse o taro’eo.
Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo eius.
16 Anjotsoa’e oram-panala hoe volon’ añondry; afiafia’e hoe lavenoke ty fanala.
Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit.
17 Afitse’e ami’ty minjikio’e ty havandra’e, ia ty mahafijohañe miatreke ty fangoratsaha’e.
Mittit crystallum suum sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
18 Irahe’e mb’eo o tsara’eo le mitranake iereo; ampitiofe’e o tio’eo, vaho ampidoañe’e rano.
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit Spiritus eius, et fluent aquæ.
19 Talilie’e am’ Iakobe ty tsara’e; am’ Israele o fañè’eo naho o fepè’eo.
Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.
20 Tsy nanoe’e izay o tane ila’eo; tsy fohi’ iereo o nafè’eo. Treño t’Ià.
Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.