< Salamo 143 >

1 Sabo’ i Davide Ry Iehovà, janjiño ty filolohako, atokilaño mb’amo halalikoo ty ravembia’o ty amo figahiña’oo naho o havantaña’oo.
Drottinn, heyrðu bæn mína. Svaraðu ákalli mínu, því að þú ert réttlátur og stendur við orð þín.
2 Ko ampanesefe’o an-jaka ty mpitoro’o; fa tsi-mbia tsy ho añatrefa’o ty veloñe.
Leiddu mig ekki fyrir dóm, því að enginn er réttlátur frammi fyrir þér.
3 Fa nampisòañe ty fiaiko o rafelahio, nigorè’e an-tane ty haveloko; nampitoboheñe añ’ieñe ao, manahake t’ie nilolo ela.
Óvinir mínir eltu mig og náðu mér. Þeir slógu mig til jarðar og drógu mig inn í myrkrið – ég er eins og þeir sem gengnir eru til grafar.
4 Aa le mitsikorak’ amako ty troko; mioremeñe ty añovako ao.
Ég eygi enga von, er lamaður af ótta.
5 Tiahiko o andro taoloo, niniheko iaby o fitoloña’oo tsakorèko o satam-pità’oo.
Ég hugsa um máttarverk þau sem þú vannst fyrir langa löngu.
6 Ahitiko mb’ama’o o tañakoo; limpoañe ty ama’o ty fiaiko hoe tane mivaràkivaràky. Selà
Ég leita þín. Mig þyrstir eftir þér eins og örþrota land, skrælnað af þurrki.
7 Toiño masìka ry Iehovà; fa mimoremoretse ty troko. ko aeta’o amako ty lahara’o (hera) hanahake o mizotso mb’an-kaly aoo.
Komdu skjótt, Drottinn og bjargaðu mér, því að ég er að örmagnast! Snúðu ekki við mér bakinu, því að þá væri úti um mig.
8 Ampitsanoño ahy ty fiferenaiña’o te maraiñe, amy te Ihe ro iatoako. ampandrendreho ty lala hombako, fa ama’o ty fañonjonañe ty fiaiko.
Sýndu mér miskunn þína að morgni, því að þér treysti ég. Sýndu mér þann veg er ég á að ganga, því að bæn mín er beðin í einlægni.
9 Ihahao amo rafelahikoo, ry Iehovà; Ihe ro fitsolohako.
Frelsaðu mig undan óvinum mínum, Drottinn minn, ég vil flýja í skjól þitt.
10 Anaro ahy ty hanao o satri’oo, Ihe ro Andrianañahareko; le ampiaolò ahy an-tane mira ty Arofo’o soa.
Hjálpaðu mér að gera vilja þinn, því að þú ert minn Guð. Þinn góði andi leiði mig um réttan veg.
11 Isotrafo amy tahina’oy, ry Iehovà, afaho amo hasosorañeo, ty amy havantaña’oy.
Drottinn, láttu mig lífi halda og leystu mig úr öllum þessum nauðum, því að þú ert réttlátur og veist að ég hef ekkert til saka unnið.
12 Aitò amako o rafelahikoo ty amy fiferenaiña’oy, vaho fonga rotsaho o mitsibore ty fiaikoo, fa mpitoro’o iraho.
Ég er þjónn þinn. Þú elskar mig og ert mér svo góður! Ryð þú burt þessum óvinum mínum og láttu þá hverfa sem ofsækja mig.

< Salamo 143 >