Salamo 139
1 Ho a i Talè, Sabo’ i Davide. Ry Iehovà, fa nitsikarahe’o iraho, mbore arofoana’o.
in finem David psalmus
2 Arofoana’o ty fitobohako naho ty fiongahako; oni’o ty ereñeren-troko ndra te tsietoitàne añe.
Domine probasti me et cognovisti me tu cognovisti sessionem meam et surrectionem meam
3 Vandroñe’o o liakoo, naho o fandreakoo; hene arofoana’o o lalakoo.
intellexisti cogitationes meas de longe semitam meam et funiculum meum investigasti
4 Ie mbe tsy an-delako ao ty fivolako, Hete! ry Iehovà, kila arofoana’o.
et omnes vias meas praevidisti quia non est sermo in lingua mea
5 Nifahera’o raho— aolo eo naho amboho ao; vaho nisazoha’o fitàñe.
ecce Domine tu cognovisti omnia novissima et antiqua tu formasti me et posuisti super me manum tuam
6 Loho fanjàka amako i hilala zay, abo, tsy takako.
mirabilis facta est scientia tua ex me confortata est non potero ad eam
7 Aia ty hombako hisitak’ amy Arofo’oy? Aia ty hibotitsihako o lahara’oo?
quo ibo ab spiritu tuo et quo a facie tua fugiam
8 Ie mionjom-b’an-dikerañe mb’eo iraho, eo irehe; naho alafiko an-kerakerak’ ao ty fandreako, hehe t’ie eo; (Sheol h7585)
si ascendero in caelum tu illic es si descendero ad infernum ades (Sheol h7585)
9 Ie rambeseko o ela’ i maraiñeio, naho mitoetse añ’ olon-driake tsietoitane añe,
si sumpsero pinnas meas diluculo et habitavero in extremis maris
10 eo ka ty hitehafam-pità’o ahy, naho hanazok’ ahiko ty fità’o havana.
etenim illuc manus tua deducet me et tenebit me dextera tua
11 Ie anoeko ty hoe, Toe hanafotse ahy ty ieñe, vaho hivalike ho haleñe ty hazavàñe amako,
et dixi forsitan tenebrae conculcabunt me et nox inluminatio in deliciis meis
12 Fe ndra o hamoromoroñañeo ro tsy maieñe ama’o, mireandreañe hoe i àndroy ty haleñe, hàmbañe ty hazavàñe naho ty ieñe.
quia tenebrae non obscurabuntur a te et nox sicut dies inluminabitur sicut tenebrae eius ita et lumen eius
13 Tsinene’o o añovakoo; nanenoñ’ ahy an-tron-dreneko ao.
quia tu possedisti renes meos suscepisti me de utero matris meae
14 Andriañeko irehe, fa an-karevendreveñañe naho halatsàñe ty nitsene’o ahiko; fanjàka o satam-pità’oo, toe apota’ ty fiaiko.
confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es mirabilia opera tua et anima mea cognoscit nimis
15 Tsy nietak’ ama’o o taolakoo, ie nanoeñe an-kafitse ao, naho nitseneñe an-kahimbañe an-kalalefan-tane ao,
non est occultatum os meum a te quod fecisti in occulto et substantia mea in inferioribus terrae
16 Nivazohom-pihaino’o o nanoeñe ahikoo, naho nipatereñe amy boke’oy ze hene andro norizañe ho ahy, ie mboe tsy teo ty raike.
inperfectum meum viderunt oculi tui et in libro tuo omnes scribentur die formabuntur et nemo in eis
17 Miheotse amako o fivetsevetse’oo ry Andrianañahare! Mienene t’ie mitraoke!
mihi autem nimis honorificati sunt amici tui Deus nimis confirmati sunt principatus eorum
18 Ie imaneako iake, le andikoara’e ty ia’ o faseñeo. ie tsekake, le mbe ama’o eo.
dinumerabo eos et super harenam multiplicabuntur exsurrexi et adhuc sum tecum
19 Ehe ohoño loza o lo-tserekeo, ry Andrianañahare! Mihankàña amako arè, ry ondaty mpampiori-dioo,
si occideris Deus peccatores et viri sanguinum declinate a me
20 Injè’ iareo an-keloke irehe, manoñoñe Azo tsy vente’e o malaiñ’Azoo;
quia dices in cogitatione accipient in vanitate civitates tuas
21 Tsy hejeko hao o tsy tea azoo, ry Iehovà? Tsy hifangantoreko hao o miatreatre ama’oo?
nonne qui oderunt te Domine oderam et super inimicos tuos tabescebam
22 Toe hejeko am-palai-mena; fonga volilieko ho rafelahiko.
perfecto odio oderam illos inimici facti sunt mihi
23 Tsikaraho iraho, ry Andrianañahare, arofoano ty troko; tsoho vaho arendreho o fitsakoreakoo.
proba me Deus et scito cor meum interroga me et cognosce semitas meas
24 Vazoho, he amako ao ty fiolañe, vaho iaolò mb’an-dalañe nainai’e mb’eo.
et vide si via iniquitatis in me est et deduc me in via aeterna
