Salamo 137

1 Tañ’olon-tsaka e Bavele eo, ty nitoboha’ay naho nirovetse, t’ie nahatiahy i Tsiône.

David Hieremiae super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus cum recordaremur Sion

2 Amo sohihy añivo’eo ty nandradoradoa’ay o marovani’aio,

in salicibus in medio eius suspendimus organa nostra

3 Teo ty nihalalia’ o mpanese anaio sabo, naho nipaia’ o mpampisoañ’ anaio rebeke, ami’ty hoe: Isabò o sabo’ i Tsiôneo.

quia illic interrogaverunt nos qui captivos duxerunt nos verba cantionum et qui abduxerunt nos hymnum cantate nobis de canticis Sion

4 Aa vaho akore ty hisaboentika ty sabo’ Iehovà an-tanen’ ambahiny atoy?

quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena

5 Naho haliñoko irehe ry Ierosalaime, le angao ho kombimba ty sirako havana.

si oblitus fuero tui Hierusalem oblivioni detur dextera mea

6 Adono hipitek’ ami’ty lañilañiko ty lelako, naho tsy mahatiahy azo iraho, lehe tsy aonjoko ambone’ ze mahafale ahiko iaby t’Ierosalaime.

adhereat lingua mea faucibus meis si non meminero tui si non praeposuero Hierusalem in principio laetitiae meae

7 Tiahio ry Iehovà ty kabò’o amo nte Edomeo tañ’andro’ Ierosalaime: Rotsaho! hoe iereo, akoromaho pak’amo mananta’eo!

memor esto Domine filiorum Edom diem Hierusalem qui dicunt exinanite exinanite usque ad fundamentum in ea

8 Ry anak-ampela’ i Bavele, harotsake irehe, haha ty hañavak’azo amy nañondroha’o ama’aio.

filia Babylonis misera beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis

9 Fale ty handrambe o anak’ajaja’oo, handretsake iareo an-damilamy eo.

beatus qui tenebit et adlidet parvulos tuos ad petram