< Salamo 135 >

1 Treño t’Ià. Bangò ty tahina’ Iehovà; mandrengea, ry mpitoro’Iehovà,
Hallelúja!
2 Ry mpijohañe añ’anjomba’Iehovà, an-kiririsan’ anjomban’ Añahareo,
Lýður Drottins lofi hann í forgörðum musteris hans.
3 Rengeo, t’Ià, amy te soa t’Iehovà; sabò i tahina’ey ty amy volonahe’ey.
Lofið Drottin því að hann er góður, vegsamið hans dýrlega nafn.
4 Amy te jinobo’ Ià ho am-bata’e t’Iakobe, ho vara’e t’Israele.
Því að Drottinn hefur kosið Ísrael sér að eignarlýð.
5 Fantako te ra’elahy t’Iehovà, le mandikoatse ze atao ‘ndrahare iaby t’i Talè.
Ég þekki mikilleik Drottins – að hann er öllum guðum æðri.
6 Manao ze satri’e t’Iehovà, an-dindiñe añe naho an-tane atoy, amy riakey vaho an-tsikeokeoke ao.
Það sem honum þóknast, það gerir hann á himni, á jörðu og einnig í hafdjúpunum!
7 Ampionjone’e hirik’ añ’olon-tane añe ty mika; anoa’e helatse o orañeo vaho akare’e boak’an-driha’e ao ty tioke.
Hann lætur skýin stíga upp af jörðinni og eldinguna leiftra svo að rigni; og vindana lætur hann blása úr forðabúrum sínum.
8 Zinama’e o tañoloñoloña’ i Mitsraimeo, ndra ondaty ndra biby.
Hann laust frumburði Egyptalands, bæði menn og dýr.
9 Nañiraha’e viloñe naho halatsàñe mb’añivo’areo ao, ihe ‘nio, ry Mitsraime, amy Parò vaho amo mpitoro’e iabio.
Undur og tákn gerði hann í augsýn Faraó og þjóna hans.
10 Narotsa’e ty fifeheañe maro, binaibai’e o mpanjaka fanalolahio,
Fjölmennar þjóðir lagði hann að velli, felldi volduga konunga
11 i Sikone, mpanjaka’ o nte Emoreo, naho i Oge, mpanjaka’ i Basane, vaho o fonga fifeleha’ i Kanàneo;
– Síhon, Amoríta-konung og Óg, konung í Basan og konunga Kanaanslands
12 Le natolo’e ho lova ty tane’ iareo, ho lova’ Israele, ondati’eo.
og gaf Ísrael lönd þeirra til eilífrar eignar.
13 Ry Iehovà, tsy modo ty tahina’o, ty fitiahiañ’ azo ry Iehovà, le nainai’e donia.
Ó, Drottinn, nafn þitt varir að eilífu! Frægð Drottins er kunn frá kynslóð til kynslóðar,
14 Fa homei’ Iehovà to ondati’eo le ho tretreze’e o mpitoro’eo.
því að hann réttir hlut þjóðar sinnar og miskunnar þjónum sínum.
15 Volafoty naho volamena o raham-pahasive’ o kilakila ‘ndatioo, ty sata-pità’ ondaty.
Heiðingjarnir tilbiðja skurðgoð úr gulli og silfri, handaverk manna
16 Ie manam-bava, fe tsy mirehake, ama-maso, fe tsy mahatrea;
– mállaus og sjónlaus skurðgoð,
17 aman-tsofy, fe tsy mahatsanoñe, vaho tsy mahakofòke o vava’iareoo.
sem hvorki heyra né draga andann.
18 Ho hambañe am’iereo o mpanao iareoo, Eka, ze hene miato am’iereo.
Smiðir þeirra líkjast þeim og þeir sem tilbiðja þau.
19 Ry anjomba’ Israele, Andriaño t’Iehovà; ry akiba’ i Aharone, andriaño t’Iehovà;
Ísrael, lofa þú Drottin! Æðstuprestar Arons, vegsamið nafn hans,
20 ry kivoho’ i Levio, andriaño t’Iehovà; ry mpañeveñe am’Iehovà, andriaño t’Iehovà.
og einnig þið prestar af Levíætt. Já, lofið nafn hans, öll þið sem treystið honum og óttist hann.
21 Andriaño boak’e Tsiône ao t’Iehovà, ry mpimoneñe e Ierosalaimeo. Treño t’Ià.
Þið íbúar Jerúsalem, lofið Drottin, hann sem býr í Jerúsalem! Hallelúja!

< Salamo 135 >