< Salamo 130 >
1 Sabo-Pionjonañe Boak’an-dalek’ ao ty nitoreovako ama’o ry Iehovà;
«Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.
2 Ry Talè, haoño ty feoko! Ampijanjiño o ravembia’oo ty feon-kalaliko.
Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.
3 Lehe Ihe r’Iehovà ro namolily hakeo, ia, ry Talè, ty ho nahafijohañe?
Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;
4 Fe ama’o ty fañafahan-kakeo; soa te hañeveñañe.
Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.
5 Mitamà Iehovà iraho, mandiñe ty troko, o tsara’oo ro salalaeko.
Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.
6 Mitamà i Talè ty fiaiko mandikoatse ty mpandiñe maraindraiñe, eka, ty mpandiñe maraindraiñe.
Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.
7 O Israeleo, mitamà Iehovà, am’ Iehovà ao ty fikokoa-migahiñe ama’e ty fijebañañe mihenehene.
Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·
8 Ie ty hijebañe Israele amo fonga hakeo’eo.
και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.