< Salamo 126 >

1 Sabo-Pionjonañe Ie mampoly ty fandrohiza’ i Tsiône t’Iehovà; le hanahake te mañinofy tikañe.
Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel sonĝantoj.
2 Hitsitsihe’ ty hehe o falien-tikañeo, naho ty rebeke o famelen-tikañeo; vaho hisaontsieñe amo fifeheañeo ty hoe: Nanao raha jabajaba ho a iareo t’Iehovà.
Tiam nia buŝo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por ĉi tiuj.
3 Eka, nitolora’Iehovà raha ra’elahy, lifo-kaehake tikañe.
Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni ĝojas.
4 Afotero ty haondevo’ay ry Iehovà, manahake o torahañe atimo añeo.
Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.
5 Hitoly sabo an-kaehake o mitongy an-drano-pihaino!
Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.
6 Ty minday tabiry ho tongiseñe am-pirovetañe ro hibalik’ an-drebeke hanese o fitoboroña’eo.
Iras kaj ploras la portanto de semotaĵo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.

< Salamo 126 >