< Salamo 124 >
1 Naho tsy Iehovà ty nañimba antika —ano ty hoe r’Israele—
Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, kite Israël di koulye a,
2 Naho tsy nañolotse’ antika t’Iehovà, ie naname an-tikañe ondatio,
Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, lè lezòm te leve kont nou yo,
3 le ho nagodra’ iereo veloñe ami’ty fisolebaran-kabosehañe;
Alò, yo t ap gen tan fin vale nou tou vivan, lè kòlè yo te limen kont nou an.
4 le ho nandempotse antika o ranoo, ho nisorotombak’ amo ain-tikañeo i torahañey,
Nan lè sa a, dlo yo t ap fin anglouti nou nèt. Kouran dlo yo ta fin pase sou nanm nou.
5 Eka ho nalipo’ o rano mitroñeo o ain-tikañeo,
Nan lè sa a, dlo anraje yo t ap fin pase sou nanm nou.
6 Andriaño t’Iehovà, fa tsy napò’e tika ho fitsatsàm-pamotsi’ iareo.
Beni se SENYÈ a, ki pa t livre nou pou chire nan dan yo.
7 Niborofotse tika hoe voroñe am-bitsom-pitsindro-boroñe, nipototse i fandrikey, le nibotafotse tika.
Nanm nou gen tan fin chape tankou yon zwazo ki sòti nan pèlen a moun k ap fè lachas yo. Pèlen an fin kase e nou chape.
8 Fañimbàn-tikañe ty tahina’ Iehovà, Andrianamboatse i likerañey naho ty tane toy.
Sekou nou se nan non SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.