Salamo 124

1 Naho tsy Iehovà ty nañimba antika —ano ty hoe r’Israele—

Kanto de suprenirado. De David. Se la Eternulo ne estus kun ni, Diru nun Izrael,

2 Naho tsy nañolotse’ antika t’Iehovà, ie naname an-tikañe ondatio,

Se la Eternulo ne estus kun ni, Kiam homoj leviĝis kontraŭ ni:

3 le ho nagodra’ iereo veloñe ami’ty fisolebaran-kabosehañe;

Tiam ili englutus nin vivajn, Kiam ekflamis kontraŭ ni ilia kolero;

4 le ho ­nandempotse antika o ranoo, ho nisorotombak’ amo ain-tikañeo i torahañey,

Tiam dronigus nin akvo, torento kovrus nian animon;

5 Eka ho nalipo’ o rano mitroñeo o ain-tikañeo,

Tiam kovrus nian animon pereiga akvo.

6 Andriaño t’Iehovà, fa tsy napò’e tika ho fitsatsàm-pamotsi’ iareo.

Benata estu la Eternulo, Kiu ne fordonis nin kiel rabakiron al iliaj dentoj.

7 Niborofotse tika hoe voroñe am-­bitsom-pitsindro-boroñe, nipototse i fandrikey, le nibotafotse tika.

Nia animo liberiĝis, kiel birdo el la reto de kaptistoj; La reto disŝiriĝis, kaj ni liberiĝis.

8 Fañimbàn-tikañe ty tahina’ Iehovà, Andrianamboatse i likerañey naho ty tane toy.

Nia helpo estas en la nomo de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.