< Salamo 123 >
1 Ampiandraeko ama’o o masokoo, ry Mpiambesatse an-dikerañe ao.
Ein song til høgtidsferderne. Til deg lyfter eg augo mine, du som sit i himmelen.
2 Hehe te manahake ty fañentean’ ondevo ty fitàn-talè’e, naho ty mason’ anak’ ampatañe ty fitàn-drakemba’e, ro iandràm-pihainon-tika t’Iehovà Andrianañaharen-tika, ampara’ te tretreze’e.
Sjå, som augo til tenarar skodar på handi åt herrarne sine, som augo til tenestgjenta på handi åt frua si, soleis skodar våre augo upp til Herren, vår Gud, til dess han vert oss nådig.
3 Ferenaiño zahay ry Iehovà, tretrezo, fa loho natsafen-tsirìka.
Ver oss nådig, Herre, ver oss nådig! for me er ovleg metta med vanvyrdnad.
4 Etsake ty fanivativà’ o mpiaiñ’ añoleñañeo o fiai’aio, vaho ty inje’ o mpirengevokeo.
Ovleg metta er vår sjæl med spott ifrå dei kaute, med vanvyrdnad frå valdsmenner.