Salamo 122

1 Nandia-taroba iraho, te nanoa’ iereo ty hoe: Antao hiheo mb’añ’anjomba’ Iehovà.

Pieśń stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Pańskiego pójdziemy.

2 Fa mijohañe amo lalam-bei’oo ty fandia’ay, ry Ierosalaime!

Że stanęły nogi nasze w bramach twoich, o Jeruzalemie!

3 Hehe t’Ierosalaime, rova niranjieñe soa-fifamatotse.

O Jeruzalem pięknie pobudowane jako miasto w sobie wespół spojone!

4 Ie ty ionjona’ o rofòkoo, o rofòko’ Ià-o, ty amy nitaroñañe am’ Israeley, hañandriaña’iareo ty tahina’ Iehovà.

Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, do świadectwa Izraelowego, aby wysławiały imię Pańskie.

5 Ao ty nampitroarañe fiambesam-pizakàñe, o fiambesa’ i tarira’ i Davideio.

Albowiem tam są postawione stolice na sąd, stolice domu Dawidowego.

6 Mihalalia fañanintsiñe am’Ierosalaime: hiraorao o mikoko Azoo.

Żądajcież pokoju Jeruzalemowi, mówiąc: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.

7 Fañanintsiñe ty ho an-kijoli’o ao, naho fierañerañañe amo anjomba’o mitiotiotseo.

Niech będzie pokój w basztach twoich, a uspokojenie w pałacach twoich.

8 O longokoo naho o rañekoo, le hataoko ty hoe: Fañanintsiñe ama’o.

Dla braci moich i dla przyjaciół moich teraz ci będę żądał pokoju.

9 I anjomba’ Iehovà Andrianañaharentikañey, ho paiako ty hampibodobodo azo.

Dla domu Pana, Boga naszego, będę szukał twego dobrego.