< Salamo 121 >
1 Andrandrako mb’amo vohitseo o masokoo, aia ty hiboaha’ ty fañimbañ’ ahiko?
Canticum graduum. [Levavi oculos meos in montes, unde veniet auxilium mihi.
2 Hirik’am’ Iehovà o fañolorañ’ ahikoo, I namboatse i likerañey naho ty tane toiy.
Auxilium meum a Domino, qui fecit cælum et terram.
3 Tsy henga’e hasitse o fandia’oo, tsy hirotse i Mpañaro azoy;
Non det in commotionem pedem tuum, neque dormitet qui custodit te.
4 Eka, tsy hidròdreke, tsy hirotse ty Mpitamiri’ Israele.
Ecce non dormitabit neque dormiet qui custodit Israël.
5 Iehovà ro Mpañambeñ’ azo, Iehovà ro fialofa’ ty fitàn-kavana’o;
Dominus custodit te; Dominus protectio tua super manum dexteram tuam.
6 Tsy hipisañe ama’o i tariñandrokey, ndra i volañey te haleñe.
Per diem sol non uret te, neque luna per noctem.
7 Hañaro azo amy ze fonga haratiañe t’Iehovà; vaho ho tamirie’e ty fiai’o.
Dominus custodit te ab omni malo; custodiat animam tuam Dominus.
8 Harova’ Iehovà ty fiengà’o naho ty fiziliha’o henane zao vaho nainai’e donia.
Dominus custodiat introitum tuum et exitum tuum, ex hoc nunc et usque in sæculum.]