< Salamo 120 >

1 Izaho niampoheke, le nikanjy Iehovà, vaho tinoi’e.
Na minha angústia clamei ao Senhor, e me ouviu.
2 O ry Iehovà, apitsoho an-tsoñin-dremborake ty fiaiko, boak’ ami’ty lela mamañahy.
Senhor, livra a minha alma dos lábios mentirosos e da língua enganadora.
3 Inon-ty homeañ’ azo, ino ka ty hanoeñe ama’o ty lela letra’e tia?
Que te será dado, ou que te será acrescentado, língua enganadora?
4 ana-pale masiom-panalolahy, naho forohan’ andrabey!
Flechas agudas do valente, com brazas vivas de zimbro.
5 Hankàñe amako te mañialo e Mèseke añe, naho ty fimoneñako an-kiboho’ i Kedàre ao!
Ai de mim, que peregrino em Mesech, e habito nas tendas de Kedar.
6 Loho hatr’ela’e ty nitraofam-piaiko ami’ty kivoho’ o malaim-pilongoañeo.
A minha alma bastante tempo habitou com os que detestam a paz.
7 Toe mpitea filongoan-draho; fa ie ivolañako, aly avao ty onjone’ iereo.
Pacífico sou, porém quando eu falo já eles procuram guerra.

< Salamo 120 >