Salamo 120

1 Izaho niampoheke, le nikanjy Iehovà, vaho tinoi’e.

Pieśń stopni. Wołałem do Pana w utrapieniu mojem, a wysłuchał mię.

2 O ry Iehovà, apitsoho an-tsoñin-dremborake ty fiaiko, boak’ ami’ty lela mamañahy.

Wyzwól, Panie! duszę moję od warg kłamliwych, i od języka zdradliwego.

3 Inon-ty homeañ’ azo, ino ka ty hanoeñe ama’o ty lela letra’e tia?

Cóż ci da, albo coć za pożytek przyniesie język zdradliwy?

4 ana-pale masiom-panalolahy, naho forohan’ andrabey!

Który jest jako strzały ostre mocarza, i jako węgle jałowcowe.

5 Hankàñe amako te mañialo e Mèseke añe, naho ty fimoneñako an-kiboho’ i Kedàre ao!

Niestetyż mnie, żem tak długo gościem w Mesech, a mieszkam w namiotach Kedarskich.

6 Loho hatr’ela’e ty nitraofam-piaiko ami’ty kivoho’ o malaim-pilongoañeo.

Długo mieszka dusza moja między tymi, którzy pokój mają w nienawiści.

7 Toe mpitea filongoan-draho; fa ie ivolañako, aly avao ty onjone’ iereo.

Jać radzę do pokoju; ale gdy o tem mówię, oni do wojny.