Salamo 120

1 Izaho niampoheke, le nikanjy Iehovà, vaho tinoi’e.

Waƙar haurawa. Na yi kira ga Ubangiji cikin damuwata, ya kuwa amsa mini.

2 O ry Iehovà, apitsoho an-tsoñin-dremborake ty fiaiko, boak’ ami’ty lela mamañahy.

Ka cece ni, ya Ubangiji, daga leɓuna masu ƙarya da kuma daga harsuna masu yaudara.

3 Inon-ty homeañ’ azo, ino ka ty hanoeñe ama’o ty lela letra’e tia?

Me zai yi maka, me kuma ya fi, ya kai harshe mai yaudara?

4 ana-pale masiom-panalolahy, naho forohan’ andrabey!

Zai hukunta ku da kibiyoyi masu tsini na jarumi, tare da garwashin wuta na itacen tsintsiya.

5 Hankàñe amako te mañialo e Mèseke añe, naho ty fimoneñako an-kiboho’ i Kedàre ao!

Kaitona da nake zama a Meshek, da nake zama a ciki tentunan Kedar!

6 Loho hatr’ela’e ty nitraofam-piaiko ami’ty kivoho’ o malaim-pilongoañeo.

Da daɗewa na zauna a cikin waɗanda suke ƙin salama.

7 Toe mpitea filongoan-draho; fa ie ivolañako, aly avao ty onjone’ iereo.

Ni mutum ne mai salama; amma sa’ad da na yi magana, su sai su yi ta yaƙi.