< Salamo 120 >
1 Izaho niampoheke, le nikanjy Iehovà, vaho tinoi’e.
Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.
2 O ry Iehovà, apitsoho an-tsoñin-dremborake ty fiaiko, boak’ ami’ty lela mamañahy.
O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.
3 Inon-ty homeañ’ azo, ino ka ty hanoeñe ama’o ty lela letra’e tia?
Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?
4 ana-pale masiom-panalolahy, naho forohan’ andrabey!
Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.
5 Hankàñe amako te mañialo e Mèseke añe, naho ty fimoneñako an-kiboho’ i Kedàre ao!
O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.
6 Loho hatr’ela’e ty nitraofam-piaiko ami’ty kivoho’ o malaim-pilongoañeo.
Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.
7 Toe mpitea filongoan-draho; fa ie ivolañako, aly avao ty onjone’ iereo.
Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.