< Salamo 116 >

1 Kokoako t’Iehovà amy te janji’e ty feoko naho o halalikoo,
Das ist mir lieb, daß Jehovah hört meine Stimme, mein Flehen,
2 Amy te nanokilaña’e ravembia, le ho tokaveko Amy ze hene androko.
Daß Er Sein Ohr neigt zu mir; und in meinen Tagen will ich Ihn anrufen.
3 Nivandire’ o talin-kavilasio iraho, nazi’ i tsikeokeokey; nizò fikoretañe naho anahelo. (Sheol h7585)
Des Todes Stricke umfingen mich, und der Hölle Drangsale trafen mich, und ich fand Drangsal und Gram. (Sheol h7585)
4 Le nikanjieko ty tahina’ Iehovà: Ehe, r’Iehovà, hahao ty fiaiko!
Ich aber rief den Namen Jehovahs an. Lasse doch, Jehovah, entrinnen meine Seele!
5 Matarike t’Iehovà naho mahity; Eka, mpitretrè t’i Andrianañaharentika.
Gnädig ist Jehovah und gerecht, und unser Gott erbarmt Sich.
6 Arova’ Iehovà o trentrañeo, nizo havoretra iraho fe rinomba’e.
Jehovah hütet die Einfältigen; ich ward schwach, und Er rettete mich.
7 Mimpolia mb’am-pitofà’o ao ry fiaiko, fa nampiraorao azo t’Iehovà.
Kehre, meine Seele, zurück zu deiner Ruhe; denn Jehovah hat dir wohlgetan.
8 Fa navotso’o an-kavetrahañe ty fiaiko, tsy ho foy rano o masokoo, tsy hitsikapy o tombokoo,
Denn Du hast meine Seele vom Tod herausgerissen, mein Auge von der Träne, meinen Fuß von dem Anstoßen.
9 t’ie hitsontik’ añatrefa’ Iehovà, an-tanen-kaveloñe ao.
Ich will vor dem Angesicht Jehovahs wandeln in den Landen der Lebendigen.
10 Nahatoky avao ndra te nataoko ty hoe: Mafe ty fisotriako.
Ich glaubte, darum rede ich. Ich war sehr im Elend.
11 Hoe iraho te nianifañe: Fonga Remborake ondatio.
Ich sprach in meiner Hast: Jeder Mensch ist falsch.
12 Akore ty hañavahako am’ Iehovà? ami’ty habein-kasoa’e amako?
Wie soll ich Jehovah wiedergeben all Seine Wohltaten an mir?
13 Ho zonjoñeko ty fitovim-pandrombahañe vaho hikanjy ty tahina’ Iehovà.
Den Becher des Heils erhebe ich und rufe Jehovahs Namen an.
14 Havahako o nifantàko am’ Iehovào, añatrefa’ ondati’e iabio.
Meine Gelübde will ich Jehovah entrichten nun vor all Seinem Volk.
15 Sarotse am-pihaino’ Iehovà ty havilasi’ o noro’eo.
Kostbar in den Augen Jehovahs ist der Tod Seiner Heiligen.
16 Ry Iehovà, toe mpitoro’o iraho, fetrek’oro’o, ty anan’ anak’ampata’o; fa nabala’o o rohikoo.
O Jehovah, ich bin ja Dein Knecht, Dein Knecht bin ich, der Sohn Deiner Magd. Du hast aufgetan meine Bande.
17 Hengaeko sorom-pañandriañañe, vaho ho kanjieko ty tahina’ Iehovà.
Dir will ich ein Opfer des Bekennens opfern, und Jehovahs Namen anrufen.
18 Hondrohako am’ Iehovà o nifantàkoo, Eka, añatrefa’ ondati’e iabio.
Ich will dem Jehovah meine Gelübde nun vor allem Seinem Volke entrichten.
19 An-kiririsan’anjomba’ Iehovà eo, añivo’o ao, ry Ierosalaime. Treño t’Ià!
In den Vorhöfen von Jehovahs Haus, mitten in dir, Jerusalem. Hallelujah!

< Salamo 116 >