Salamo 113

1 Treño t’Ià. mandrengea, ry mpitoro’ Iehovà, bangò ty tahina’ Iehovà.

Αινείτε τον Κύριον. Αινείτε, δούλοι του Κυρίου, αινείτε το όνομα του Κυρίου.

2 onjoneñe ty tahina’ Iehovà, henane zao naho nainai’e donia.

Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον από του νυν και έως του αιώνος.

3 Boak’ ami’ty fanjiriha’ i àndroy pak’ami’ty fitsofora’e, le bangoañe ty tahina’ Iehovà.

Από ανατολών ηλίου έως δυσμών αυτού, ας αινήται το όνομα του Κυρίου.

4 Andigiligi’ ze hene fifeheañe t’Iehovà, andindi’ o likerañeo ty enge’e.

Ο Κύριος είναι υψηλός επί πάντα τα έθνη· επί τους ουρανούς είναι η δόξα αυτού.

5 Ia ty mañirinkiriñe Iehovà Andrianañaharentika, Mpiambesatse an-dindìñe añe,

Τις ως Κύριος ο Θεός ημών; ο κατοικών εν υψηλοίς·

6 Mibotreke re hivazohoa’e o likerañeo naho ty tane toy.

Ο συγκαταβαίνων διά να επιβλέπη τα εν τω ουρανώ και τα εν τη γή·

7 Ampitroare’e boak’ an-debok’ ao o rarakeo vaho ongaha’e am-botren-ditsak’ ao ty mpisotry,

ο εγείρων από του χώματος τον πτωχόν και από της κοπρίας ανυψών τον πένητα,

8 hampindreza’e fiambesatse amo roandriañeo, amo ana-dona’ ondati’eo

διά να καθίση αυτόν μετά των αρχόντων, μετά των αρχόντων του λαού αυτού·

9 Ampitaiae’e añ’anjomba’e ao ty betsiterake, hifalea’e te renen’ anake. Treño t’Ià!

ο κατοικίζων την στείραν εν οίκω, μητέρα ευφραινομένην εις τέκνα. Αλληλούϊα.