Salamo 111

1 Treño t’Ià! andriañeko t’Iehovà an-kaliforan-troke añivo’ ty fivori’ o vañoñeo, naho amy valobohòkey.

Halleluja. Będę wysławiał Pana całem sercem w radzie szczerych, i w zgromadzeniu.

2 Jabahinake o tolon-draha’ Iehovào; hene biribirie’ o mifale ama’eo.

Wielkie sprawy Pańskie, jawne u wszystkich, którzy się w nich kochają.

3 Lifots’ engeñe naho volonahetse o sata’eo, nainai’e ty havantaña’e.

Chwalebne i ozdobne dzieło jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.

4 Nanoe’e ho tiahy o fitoloña’e tsitantaneo; matarike naho mpanolots’arofo t’Iehovà.

Pamiątkę cudów swoich uczynił miłosierny a litościwy Pan.

5 Anjotsoa’e mahakama o mañeveñe ama’eo; ho tiahi’e nainai’e i fañina’ey,

Dał pokarm tym, którzy się go boją, pamiętając wiecznie na przymierze swoje.

6 Fa naboa’e am’ ondati’eo ty haozara’ o fitoloña’eo, amy nanolora’e iareo ty lova’ o kilakila ‘ndatioy.

Moc spraw swoich oznajmił ludowi swemu, dawszy im dziedzictwo pogan.

7 To naho mahity o satam-pità’eo; vantañe iaby o fandilia’eo.

Uczynki rąk jego prawda i sąd; nieodmienne są wszystkie przykazania jego,

8 Ie noriza’e tsy ho modo nainai’e donia, fa nanoeñe am-pigahiñañe naho an-kavañonañe.

Utwierdzone na wieki wieczne, uczynione w prawdzie i w szczerości.

9 Nihitrife’e fijebañañe ondati’eo linili’e ho nainai’e i fañina’ey masiñe naho mampañeveñe ty tahina’e.

Wykupienie posławszy ludowi swemu, przykazał na wieki strzedź przymierza swego; święte i straszne jest imię jego.

10 Fifotoran-kihitse ty fañeveñañe am’ Iehovà; hene mahilala ze mañorike aze. mizoañe nainai’e ty fandrengeañe aze.

Początek mądrości jest bojaźń Pańska; rozumu dobrego nabywają wszyscy, którzy rozkazanie Pańskie czyną; chwała jego trwa na wieki.