Salamo 107
1 Andriañeñe t’Iehovà, amy te Ie ro soa; nainai’e ty fiferenaiña’e.
Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
2 Ano izay ry jineba’ Iehovà— ry nijebañe’e am-pitàn-drafelahy,
Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
3 vaho hinoloholo’e hirik’ amo taneo, boak’atiñanañe naho ahandrefañ’ añe, boak’ avaratse vaho hirik’ amy riakey.
Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
4 Nirererere ambabangoañ’ añe iereo, an-dratraratra ao, tsy nahaonin-drova fimoneñañe.
Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
5 Nisalikoeñe naho taliñiereñe, nitoirañe añ’ova ao ty fiai’ iareo.
Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
6 Le nitoreo am’ Iehovà an-kaloviloviañe naho hinaha’e amo hasotria’iareoo,
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
7 Nindese’e mb’an-dalam-bantam-beo higodañe mb’an-drova fimoneñañe añe.
Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
8 Handriañe’ iereo t’Iehovà ty amy fiferenaiña’ey naho o fitoloña’e fanjaka amo ana’ondatioo,
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
9 fa nieneñe’e ty fiaiñe taliñiereñe, nanjañe’e raha soa ty troke nilimpoa.
Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
10 Teo ty nitozòke añ’ieñe ao naho an-talinjon-kavilasy ao, rinohy an-kasotriañe naho vý,
Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
11 amy t’ie niody amo fepèn’Añahareo, vaho nañovok’ i famerea’ i Andindimoneñey.
Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
12 Aa le nampibokohe’e ty arofo’ iareo am-pitromahañe, nampidaleandaleañe tsy amam-pañimba.
Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
13 Le nitoreo am’ Iehovà t’ie niankoheke, le rinomba’e amo fikoretañeo;
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
14 naaka’e boak’ añ’ieñe naho an-talinjon-kavilasy ao, vaho nipoñafe’e o silisilio.
Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
15 Handriañe’ iareo t’i Iehovà ty amy fiferenaiña’ey naho o halatsañe nanoe’e amo ana’ ondatioo,
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
16 amy te pinaratsà’e o lalam-bey torisìkeo naho pinozapoza’e o doda viñeo.
Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
17 Nampisotriañe o seretseo ty amo fiolà’eo, naho o tahi’eo.
Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
18 Nampangori’ ty fiai’ iareo ze atao hàneñe, ie nitotoke o lalam-bein-kavilasio.
Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
19 Le nitoreo am’ Iehovà t’ie niampoheke, vaho rinomba’e amo haemberañeo.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
20 Nahitri’e i tsara’ey nahajangañe iareo vaho navotso’e amy kiboriy.
Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
21 Andriañe’ iereo t’Iehovà ty amy fiferenaiña’ey naho o halatsañe fanoe’e amo ana’ondatioo,
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
22 Ee t’ie hibanabana sorom- pañandriañañe naho hitalily o fitoloña’eo an-drebeke;
Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
23 Ao ty mizotso mb’an-tsambo an-driake ey; o mpanao balibalik’ an-drano mieneneo,
Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
24 Fa niisa’ iareo o sata’ Iehovào, o halatsàñe fanoe’e an-dalekeo.
Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
25 Amy tsara’ey, nitroatse ty tio-bey, nampitoabotse o alon-driakeo.
Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
26 Nionjomb’an-dindimb’eo iereo, vaho nizotso mb’an-dalek’ ao; nitranak’ ami’ty hekoheko’e ty fiai’iareo.
Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
27 Nivembeñe, nisiotsiotse hoe jike; fonga nilesa ty hihi’ iareo.
Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
28 Nitoreove’ iareo t’Iehovà an-kasosorañe, vaho natsoa’e an-kasotriañe.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
29 Nampipendreñe’e i tio-beiy, le nitsiñe o onjan-driakeo.
Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
30 Niehake iereo te nibànatse, vaho nitehafe’e mb’amy fipalirañe nisalalaeñey.
Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
31 Handriañe’ iereo t’Iehovà ty amy fiferenaiña’ey, naho o halatsañe fanoe’e amo ana’ ondatioo.
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
32 Ee t’ie honjone’ iareo am-pivori’ ondatio vaho handrenge Aze ami’ty fiambesa’ o androanavio.
Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
33 Afote’e ho ratraratra o sakao, naho ho tane kankañe o torahañeo;
Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
34 ho fatran-tsira ty tane kobokara, ty ami’ty tsihavokara’ o mpitobok’ ama’eo.
Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
35 Ampanginakinahe’e o tane mihedatseo, vaho ampanganahanae’e o kirikintañeo;
Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
36 hampitobea’e o limpoañeo, hañoreña’iareo rova fimoneñañe.
Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
37 Handrarake an-teteke ao iereo, naho hambole tetem-bahe, vaho hanonton-tsabo vokatse;
Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
38 Tahie’e ka iereo hanaranàha’e maro, le tsy apo’e hiha-rìtse o añombe’eo.
Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
39 Ie nitaketrake iereo, ninìke ami’ty famorekekeañe, naho fanilofañe, vaho anahelo;
En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
40 ampidoaña’e ìnje o roandriañeo, ampiriorioe’e am-bangý tsy aman-dalañe añe,
Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
41 toe aonjo’e ambone’ o hasotriañeo i rarakey, vaho anoe hoe lia-raike o hasavereña’eo.
Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
42 Isa’ o vantañeo izay le mifale, fonga mamìm-bava ka ty hatsivokarañe.
De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
43 Ia ty mahihitse, hiharaharà’e? ie ro mahafohiñe ty fiferenaiña’ Iehovà.
Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!
