Salamo 106

1 Treño t’Iehovà; andriaño t’Iehovà, amy te Ie ro soa; nainai’e ty fiferenaiña’e.

Halleluja! Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

2 Ia ty mahatalily o sata fanjaka’ Iehovào? ndra hahafitsey o enge’e iabio?

Hvem kan utsi Herrens veldige gjerninger, forkynne all hans pris?

3 Haha ze mahafiambeñe ty hatò, naho mitolom-panao ty fahiti’e.

Salige er de som tar vare på det som rett er, den som gjør rettferdighet til enhver tid.

4 Tiahio iraho, ry Iehovà, naho isohe’o ondati’oo; itiliho amy fandrombaha’oy.

Kom mig i hu, Herre, efter din nåde mot ditt folk, se til mig med din frelse,

5 Hahatreavako ty firaoraoa’ o jinobo’oo, hirebeke ami’ty hafalea’ i fifehea’oy, hitrao-pitreñañe amy lova’oy.

så jeg kan se på dine utvalgtes lykke, glede mig med ditt folks glede, rose mig med din arv!

6 Nindre nandilatse amo roae’aio zahay; nanao hakeo, nitolon-karatiañe.

Vi har syndet med våre fedre, vi har gjort ille, vi har vært ugudelige.

7 Tsy nihaoñe’ o rae’ay e Mitsraimeo o halatsà’oo; tsy nitiahi’ iereo o fiferenaiña’o vokatseo, te mone niola amy Abo Tiañe, an-dRiake Mena añe.

Våre fedre i Egypten aktet ikke på dine undergjerninger, de kom ikke i hu dine mange nådegjerninger, men var gjenstridige ved havet, ved det Røde Hav.

8 Fe rinomba’e ty amy tahina’ey, hampaharofoana’e ty haozara’e.

Dog frelste han dem for sitt navns skyld, for å kunngjøre sitt velde,

9 Trinevo’e i Riake Menay, le nimaike, vaho niaoloa’e, nitoañe o lalekeo hoe te fatram-bey.

og han truet det Røde Hav, og det blev tørt, og han lot dem gå gjennem dypene som i en ørken,

10 Le rinomba’e boak’an-taña’ i malaiñe iareoy, naho jineba’e am-pità’ i rafelahiy.

og han frelste dem av hans hånd som hatet dem, og forløste dem av fiendens hånd,

11 Nopoe’ i ranoy o rafelahi’eo; tsy nanisàñe honka’e.

og vannet skjulte deres motstandere, det blev ikke én av dem tilbake.

12 Aa le natokisa’ iareo o tsara’eo, nisaboeñe ty enge’e.

Da trodde de på hans ord, de sang hans pris.

13 Fe nihaliño’ iereo anianike o sata’eo tsy nahaliñe o famerea’eo.

Men snart glemte de hans gjerninger, de bidde ikke på hans råd;

14 Le niazo’ ty hasiji-mena an-jerezere tane añe; nazizi’ iereo am-babangoañe ao t’i Andrianañahare.

men de blev grepet av begjærlighet i ørkenen, og de fristet Gud på det øde sted.

15 Aa le nitolora’e i nihalalie’ iereoy, fe nañiraha’e haborokàñe ty fiai’iereo.

Da gav han dem det de vilde ha, men sendte tærende sykdom over deres liv.

16 Ie nitsikirike i Mosè an-tobe ao, naho i Aharone navahe’ Iehovày,

Og de blev avindsyke mot Moses i leiren, mot Aron, Herrens hellige.

17 le nisokake i taney niteleñe i Datane; naho nandembeke ty fehe’ i Abirame.

Jorden oplot sig og slukte Datan og skjulte Abirams hop,

18 Nisolebare’ ty afo añivo’ i rimboñey; niforototoe’ i firebarebàñey o tsivokatseo.

og en ild satte deres hop i brand, en lue brente op de ugudelige.

19 Nitsene bania e Korebe añe iereo, naho nilokoloko amy sare trinanakey;

De gjorde en kalv ved Horeb og tilbad et støpt billede,

20 aa le natakalo’ iereo sare bania mivazakota ahetse, ty engen’ Añahare.

og de byttet sin ære mot billedet av en okse, som eter gress.

21 Nihaliño’ iereo t’i Andrianañahare mpandrombake iareo, I nanao raha fanjàka e Mitsraimey,

De glemte Gud, sin frelser, som hadde gjort store ting i Egypten,

22 raha tsitantane an-tane’ i Kame vaho raha naharevendreveñe an-dRiake Mena añe.

undergjerninger i Kams land, forferdelige ting ved det Røde Hav.

23 Aa le nanao ty hoe t’ie harotsa’e: naho tsy te nijohañe an-jebañe añatrefa’e eo t’i Mosè jinobo’e, nampivioñe i haviñera’ey tsy hanjamana’e.

Da sa han at han vilde ødelegge dem, dersom ikke Moses, hans utvalgte, hadde stilt sig i gapet for hans åsyn for å avvende hans vrede fra å ødelegge dem.

24 Niheje’ iereo amy zao i tane nirieñey; tsy natokisañe o tsara’eo,

Og de foraktet det herlige land, de trodde ikke hans ord,

25 f’ie niñeoñeoñe an-kijà ao, tsy hinao’ iereo ty fiarañanaña’ Iehovà.

og de knurret i sine telt, de hørte ikke på Herrens røst.

26 Aa le nifanta te hampikorovohe’e an-jerezere tane ao,

Da opløftet han sin hånd og svor at han vilde la dem falle i ørkenen

27 naho havarakai’e amo fifeheañeo ty tarira’ iareo vaho haparatsà’e amo taneo.

og la deres avkom falle iblandt hedningene og sprede dem i landene.

28 Mbore nireketse amy Baale-Peore iereo vaho nampibotseke haneñe nisoroñañe an-dolo.

Og de bandt sig til Ba'al-Peor og åt av offere til døde,

29 Aa le nampiviñere’ iereo amo fitoloña’ iareoo, vaho natorotosi’e an-kiria.

og de vakte harme ved sine gjerninger, og en plage brøt inn iblandt dem.

30 Niongak’ amy zao t’i Pinekase le nijebañe, vaho nisebañeñe i angorosiy.

Da stod Pinehas frem og holdt dom, og plagen stanset;

31 Nivolilien-ko havañonañe ama’e zay. ho a ze hene tarira’e mifandimbeo.

og det blev regnet ham til rettferdighet fra slekt til slekt evindelig.

32 Nampiviñera’ iareo ka amo rano mpilie-drokoñeo, le niazom-boiñe ty am’iereo t’i Mosè;

Og de vakte vrede ved Meribas vann, og det gikk Moses ille for deres skyld;

33 amy t’ie nikai-jaka amy arofo’ey, le kamaike ty niakatse am-pivimbi’e ao.

for de var gjenstridige mot hans Ånd, og han talte tankeløst med sine leber.

34 Tsy nifongore’ iareo ondatio, amy nandilia’ Iehovà hanoeñey,

De ødela ikke de folk som Herren hadde talt til dem om,

35 Te mone nifañaoñe amo kilakila‘ndatio naho nizatse o sata’eo,

men de blandet sig med hedningene og lærte deres gjerninger,

36 naho nitoroñe o saren-drahare’eo ze nanjare fandrik’ am’ iereo,

og de tjente deres avguder, og disse blev dem til en snare,

37 naho nasoro’ iereo amo kokolampao o anadahi’iareoo naho o anak’ ampela’iareoo,

og de ofret sine sønner og sine døtre til maktene.

38 vaho nampiorike lio-maliñe, ty lion’ anadahy naho anak’ampela, ie nasoro’ iereo amo saren-drahare’ i Kanànao, vaho vinetan-dio i taney.

og de utøste uskyldig blod, sine sønners og sine døtres blod, som de ofret til Kana'ans avguder, og landet blev vanhelliget ved blod.

39 Aa le nihativa am-pitoloñañe, nañarapilo amo fisafiria’iareoo.

De blev urene ved sine gjerninger og drev hor ved sin adferd.

40 Toly ndra niviañe am’ondatio ty haviñera’ Iehovà, vaho niheje’e i lova’ey.

Da optendtes Herrens vrede mot hans folk, og han fikk avsky for sin arv.

41 Natolo’e am-pità’ o fifeheañeo iereo, hifehea’ o rafelahi’eo.

Og han gav dem i hedningers hånd, og de som hatet dem, hersket over dem,

42 Niforekeke’ o nifankalaiñe am’iereoo le nareke ambane’ fità’iareo.

og deres fiender trengte dem, og de blev ydmyket under deres hånd.

43 Beteke rinomba’e, f’ie nizehatse an-tsafiry, vaho nilempotse an-kakeo.

Mange ganger utfridde han dem; men de var gjenstridige i sine råd, og de sank ned i usseldom for sin misgjernings skyld.

44 Ie nivazoho’e ty falovilovi’ iareo, naho jinanji’e o fitoreova’ iareoo,

Og han så til dem når de var i nød, idet han hørte deres klagerop.

45 le nitiahi’e ty am’ iereo i fañina’ey naho niselekaiñe, ty amo hene fiferenaiña’eo;

Og i sin godhet mot dem kom han sin pakt i hu, og det gjorde ham ondt efter hans store miskunnhet,

46 ie nampitretreze’e amo nanese iareo am-pandrohizañeo.

og han lot dem finne barmhjertighet for alle deres åsyn som hadde ført dem i fangenskap.

47 Rombaho zahay ry Iehovà Andrianañahare’ay, vaho atontono boak’ amo fifeheañeo, hañandriaña’ay ty tahina’o masiñe, vaho hitreñe amo enge’oo.

Frels oss, Herre vår Gud, og samle oss fra hedningene til å love ditt hellige navn, rose oss av å kunne prise dig!

48 Andriañeñe t’Iehovà, Andrianañahare’ Israele, boak’an-kaehae’e pak’an-kaehae’e; vaho hene hiredoñe ami’ty hoe ondatio: Ie Izay, Treño t’Ià.

Lovet være Herren, Israels Gud, fra evighet og til evighet! Og alt folket sier: Amen. Halleluja!