Salamo 106

1 Treño t’Iehovà; andriaño t’Iehovà, amy te Ie ro soa; nainai’e ty fiferenaiña’e.

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

2 Ia ty mahatalily o sata fanjaka’ Iehovào? ndra hahafitsey o enge’e iabio?

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

3 Haha ze mahafiambeñe ty hatò, naho mitolom-panao ty fahiti’e.

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

4 Tiahio iraho, ry Iehovà, naho isohe’o ondati’oo; itiliho amy fandrombaha’oy.

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

5 Hahatreavako ty firaoraoa’ o jinobo’oo, hirebeke ami’ty hafalea’ i fifehea’oy, hitrao-pitreñañe amy lova’oy.

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

6 Nindre nandilatse amo roae’aio zahay; nanao hakeo, nitolon-karatiañe.

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

7 Tsy nihaoñe’ o rae’ay e Mitsraimeo o halatsà’oo; tsy nitiahi’ iereo o fiferenaiña’o vokatseo, te mone niola amy Abo Tiañe, an-dRiake Mena añe.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

8 Fe rinomba’e ty amy tahina’ey, hampaharofoana’e ty haozara’e.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

9 Trinevo’e i Riake Menay, le nimaike, vaho niaoloa’e, nitoañe o lalekeo hoe te fatram-bey.

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

10 Le rinomba’e boak’an-taña’ i malaiñe iareoy, naho jineba’e am-pità’ i rafelahiy.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

11 Nopoe’ i ranoy o rafelahi’eo; tsy nanisàñe honka’e.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

12 Aa le natokisa’ iareo o tsara’eo, nisaboeñe ty enge’e.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

13 Fe nihaliño’ iereo anianike o sata’eo tsy nahaliñe o famerea’eo.

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

14 Le niazo’ ty hasiji-mena an-jerezere tane añe; nazizi’ iereo am-babangoañe ao t’i Andrianañahare.

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

15 Aa le nitolora’e i nihalalie’ iereoy, fe nañiraha’e haborokàñe ty fiai’iereo.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

16 Ie nitsikirike i Mosè an-tobe ao, naho i Aharone navahe’ Iehovày,

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

17 le nisokake i taney niteleñe i Datane; naho nandembeke ty fehe’ i Abirame.

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

18 Nisolebare’ ty afo añivo’ i rimboñey; niforototoe’ i firebarebàñey o tsivokatseo.

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

19 Nitsene bania e Korebe añe iereo, naho nilokoloko amy sare trinanakey;

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

20 aa le natakalo’ iereo sare bania mivazakota ahetse, ty engen’ Añahare.

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

21 Nihaliño’ iereo t’i Andrianañahare mpandrombake iareo, I nanao raha fanjàka e Mitsraimey,

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

22 raha tsitantane an-tane’ i Kame vaho raha naharevendreveñe an-dRiake Mena añe.

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

23 Aa le nanao ty hoe t’ie harotsa’e: naho tsy te nijohañe an-jebañe añatrefa’e eo t’i Mosè jinobo’e, nampivioñe i haviñera’ey tsy hanjamana’e.

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

24 Niheje’ iereo amy zao i tane nirieñey; tsy natokisañe o tsara’eo,

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

25 f’ie niñeoñeoñe an-kijà ao, tsy hinao’ iereo ty fiarañanaña’ Iehovà.

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

26 Aa le nifanta te hampikorovohe’e an-jerezere tane ao,

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

27 naho havarakai’e amo fifeheañeo ty tarira’ iareo vaho haparatsà’e amo taneo.

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

28 Mbore nireketse amy Baale-Peore iereo vaho nampibotseke haneñe nisoroñañe an-dolo.

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

29 Aa le nampiviñere’ iereo amo fitoloña’ iareoo, vaho natorotosi’e an-kiria.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

30 Niongak’ amy zao t’i Pinekase le nijebañe, vaho nisebañeñe i angorosiy.

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

31 Nivolilien-ko havañonañe ama’e zay. ho a ze hene tarira’e mifandimbeo.

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

32 Nampiviñera’ iareo ka amo rano mpilie-drokoñeo, le niazom-boiñe ty am’iereo t’i Mosè;

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

33 amy t’ie nikai-jaka amy arofo’ey, le kamaike ty niakatse am-pivimbi’e ao.

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

34 Tsy nifongore’ iareo ondatio, amy nandilia’ Iehovà hanoeñey,

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

35 Te mone nifañaoñe amo kilakila‘ndatio naho nizatse o sata’eo,

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

36 naho nitoroñe o saren-drahare’eo ze nanjare fandrik’ am’ iereo,

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

37 naho nasoro’ iereo amo kokolampao o anadahi’iareoo naho o anak’ ampela’iareoo,

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

38 vaho nampiorike lio-maliñe, ty lion’ anadahy naho anak’ampela, ie nasoro’ iereo amo saren-drahare’ i Kanànao, vaho vinetan-dio i taney.

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

39 Aa le nihativa am-pitoloñañe, nañarapilo amo fisafiria’iareoo.

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

40 Toly ndra niviañe am’ondatio ty haviñera’ Iehovà, vaho niheje’e i lova’ey.

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

41 Natolo’e am-pità’ o fifeheañeo iereo, hifehea’ o rafelahi’eo.

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

42 Niforekeke’ o nifankalaiñe am’iereoo le nareke ambane’ fità’iareo.

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

43 Beteke rinomba’e, f’ie nizehatse an-tsafiry, vaho nilempotse an-kakeo.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

44 Ie nivazoho’e ty falovilovi’ iareo, naho jinanji’e o fitoreova’ iareoo,

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

45 le nitiahi’e ty am’ iereo i fañina’ey naho niselekaiñe, ty amo hene fiferenaiña’eo;

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

46 ie nampitretreze’e amo nanese iareo am-pandrohizañeo.

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

47 Rombaho zahay ry Iehovà Andrianañahare’ay, vaho atontono boak’ amo fifeheañeo, hañandriaña’ay ty tahina’o masiñe, vaho hitreñe amo enge’oo.

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

48 Andriañeñe t’Iehovà, Andrianañahare’ Israele, boak’an-kaehae’e pak’an-kaehae’e; vaho hene hiredoñe ami’ty hoe ondatio: Ie Izay, Treño t’Ià.

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!