Salamo 105
1 Andriaño t’Iehovà, kanjio ty tahina’e; ampahafohino ondatio o fitoloña’eo.
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
2 Isabò, rengeo an-tsabo; talilio o raha fanjaka nanoe’eo.
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
3 Mitreña, amy tahina’e masiñey; ampirebehañ’ añ’arofo’ o mipay Iehovào.
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
4 Paiavo t’Iehovà naho ty haozara’e; tsoeho nainai’e ty lahara’e.
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
5 Tiahio o raha fanjaka nanoe’eo, o halatsañeo, naho o fizakam-palie’eo.
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
6 Ry tarira’ i Avrahame mpitoro’eo, ry ana’ Iakobe jinobo’eo;
[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
7 Ie t’Iehovà Andrianañaharentika; mahaatseke ty tane toy o fandilia’eo.
On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
8 Toe tiahi’e nainai’e i fañina’ey, i tsara linili’e pak’an-tarira’e fah’arivo’e,
Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
9 i nanoe’e amy Avrahamey, naho i nifantà’e am’ Ietsakey,
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
10 vaho niventè’e am’Iakobe ho fañè, amy Israele ho fañina nainai’e:
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
11 ami’ty hoe: Hatoloko azo ty tane’ Kanàne, ty anjara lova’o.
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
12 Ie ondaty mbe nitsiampeampe, toe nitsiampe, mbore nirenetane ama’e,
Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
13 ie nitsatsà-tane mb’an-tane, boak’am-pifeheañe raike sikal’am’ondaty ila’eo.
I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
14 tsy nimetea’e ho lovilovie’ ondatio; le trinevo’e o mpanjakao ty am’ iereo:
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
15 Ko mitsipaoke o norizakoo; le ko joie’ areo o mpitokikoo.
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
16 Le nikanjie’e san-kerè o taneo, fonga nifolahe’e o tahon-kaneñeo;
Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
17 Nirahe’e t’indaty hiaolo iareo, Iosefe naletake ho ondevo.
Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
18 Jinoi’ iareo am-bahotse o fandia’eo, najo am-po viñe ao i sandri’ey,
Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
19 ampara’ ty andro nañenefañe i nitokia’ey, namente aze ty tsara’ Iehovà.
Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
20 Nafanto’ i mpanjakay le nabalake re, hinaha’ ty mpifehe’ ondatio,
Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
21 Nanoe’e talèn’ anjomba’e naho mpamandroñe o vara’eo,
Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
22 nifehe o roandria’eo an-tsatri’e, nanoro hihitse amo androanavio.
Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
23 Nimoake e Mitsraime ao ka t’Israele, nitaveañe an-tane’ i Kame añe t’Iakobe.
Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
24 Le nampanaranahe’e ondati’eo; vaho nampaozare’e ambone’ o rafelahi’iareoo
Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
25 Nampifotere’e ty arofo’ iareo halaiñe ondati’eo, hikinia o mpitoro’eo.
Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
26 Nirahe’e t’i Mosè mpitoro’e, i Aharone jinobo’ey.
Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
27 Nanoe’ iereo añivo’ iareo eo o raha tsitantane’eo, naho halatsàñe an-tane’ i Kame ao.
Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
28 Nañitrifa’e ieñe, le nampimoromoroñe’e, vaho tsy niolà’ iareo o tsara’eo.
Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
29 Novae’e ho lio ty rano’ iareo, naho zinama’e o fia’ iareoo.
Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
30 Nisamborian-tsahoñe ty tane’ iareo, añ’efem-pandrea’ o mpanjaka’ iareoo.
Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
31 Nitsara re, le niropahen-daletse, naho nandrambañe ty tane’ iareo ty haon-doha.
Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
32 Tinolo’e havandra hisolo orañe, naho afo nilebaleba an-tane’ iareo.
Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
33 Finofo’e o vahe’eo naho o sakoa’eo, vaho tsineratsera’e o hatae an-tane’iareoo.
Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
34 Nisaontsie’e, le nimb’eo o betratrao, naho ty kijeja tsy fotofoto;
Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
35 hene navorembore’ iereo ze naindoñe an-tane’ iareo ao, fonga nabotseke ty vokan-tane’ iareo.
I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
36 Nampivetrahe’e iaby ka o tañoloñoloñan-tane’ iareoo, ze hene lengom-boan- kaozara’iareo.
Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
37 Le nakare’e reketse volafoty naho volamena t’Israele, leo raike tsy nitsikapy amo rofoko’eo.
Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
38 Nifale t’i Mitsraime t’ie niakatse, fa nivotraha’ ty fihembañañe.
Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
39 Nandafiha’e rahoñe ho fialofañe, naho afo ho fañazavàn-kaleñe.
Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
40 Nihalaly iereo le nanjotsoa’e hatrakatrake, nampieneña’e mahakaman-dikerañe.
Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
41 Sinoka’e i lamilamiy, le nidoandoañe ty rano nikararake an-dratraratra ao hoe saka.
Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
42 Fa nitiahi’e i tsara’e masiñe amy Avrahame mpitoro’ey.
Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
43 Le naaka’e am-pirebehañe ondati’eo, am-pazake o jinobo’eo;
Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
44 natolo’e ty tane’ o kilakila ondatio, vaho rinambe’ iareo ho lova o nimokora’ ondatioo:
I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
45 soa t’ie hañambeñe o fañè’eo vaho hañorike i Tsara’ey. Treño t’Ià!
Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
