Salamo 105
1 Andriaño t’Iehovà, kanjio ty tahina’e; ampahafohino ondatio o fitoloña’eo.
Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
2 Isabò, rengeo an-tsabo; talilio o raha fanjaka nanoe’eo.
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
3 Mitreña, amy tahina’e masiñey; ampirebehañ’ añ’arofo’ o mipay Iehovào.
Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
4 Paiavo t’Iehovà naho ty haozara’e; tsoeho nainai’e ty lahara’e.
Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
5 Tiahio o raha fanjaka nanoe’eo, o halatsañeo, naho o fizakam-palie’eo.
Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
6 Ry tarira’ i Avrahame mpitoro’eo, ry ana’ Iakobe jinobo’eo;
Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
7 Ie t’Iehovà Andrianañaharentika; mahaatseke ty tane toy o fandilia’eo.
Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
8 Toe tiahi’e nainai’e i fañina’ey, i tsara linili’e pak’an-tarira’e fah’arivo’e,
Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
9 i nanoe’e amy Avrahamey, naho i nifantà’e am’ Ietsakey,
Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
10 vaho niventè’e am’Iakobe ho fañè, amy Israele ho fañina nainai’e:
Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
11 ami’ty hoe: Hatoloko azo ty tane’ Kanàne, ty anjara lova’o.
Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
12 Ie ondaty mbe nitsiampeampe, toe nitsiampe, mbore nirenetane ama’e,
Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
13 ie nitsatsà-tane mb’an-tane, boak’am-pifeheañe raike sikal’am’ondaty ila’eo.
Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
14 tsy nimetea’e ho lovilovie’ ondatio; le trinevo’e o mpanjakao ty am’ iereo:
Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
15 Ko mitsipaoke o norizakoo; le ko joie’ areo o mpitokikoo.
Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
16 Le nikanjie’e san-kerè o taneo, fonga nifolahe’e o tahon-kaneñeo;
Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
17 Nirahe’e t’indaty hiaolo iareo, Iosefe naletake ho ondevo.
Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
18 Jinoi’ iareo am-bahotse o fandia’eo, najo am-po viñe ao i sandri’ey,
Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
19 ampara’ ty andro nañenefañe i nitokia’ey, namente aze ty tsara’ Iehovà.
Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
20 Nafanto’ i mpanjakay le nabalake re, hinaha’ ty mpifehe’ ondatio,
Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
21 Nanoe’e talèn’ anjomba’e naho mpamandroñe o vara’eo,
Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
22 nifehe o roandria’eo an-tsatri’e, nanoro hihitse amo androanavio.
Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
23 Nimoake e Mitsraime ao ka t’Israele, nitaveañe an-tane’ i Kame añe t’Iakobe.
Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
24 Le nampanaranahe’e ondati’eo; vaho nampaozare’e ambone’ o rafelahi’iareoo
Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
25 Nampifotere’e ty arofo’ iareo halaiñe ondati’eo, hikinia o mpitoro’eo.
Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
26 Nirahe’e t’i Mosè mpitoro’e, i Aharone jinobo’ey.
Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
27 Nanoe’ iereo añivo’ iareo eo o raha tsitantane’eo, naho halatsàñe an-tane’ i Kame ao.
Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
28 Nañitrifa’e ieñe, le nampimoromoroñe’e, vaho tsy niolà’ iareo o tsara’eo.
Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
29 Novae’e ho lio ty rano’ iareo, naho zinama’e o fia’ iareoo.
Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
30 Nisamborian-tsahoñe ty tane’ iareo, añ’efem-pandrea’ o mpanjaka’ iareoo.
Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
31 Nitsara re, le niropahen-daletse, naho nandrambañe ty tane’ iareo ty haon-doha.
Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
32 Tinolo’e havandra hisolo orañe, naho afo nilebaleba an-tane’ iareo.
Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
33 Finofo’e o vahe’eo naho o sakoa’eo, vaho tsineratsera’e o hatae an-tane’iareoo.
Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
34 Nisaontsie’e, le nimb’eo o betratrao, naho ty kijeja tsy fotofoto;
Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
35 hene navorembore’ iereo ze naindoñe an-tane’ iareo ao, fonga nabotseke ty vokan-tane’ iareo.
I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
36 Nampivetrahe’e iaby ka o tañoloñoloñan-tane’ iareoo, ze hene lengom-boan- kaozara’iareo.
Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
37 Le nakare’e reketse volafoty naho volamena t’Israele, leo raike tsy nitsikapy amo rofoko’eo.
Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
38 Nifale t’i Mitsraime t’ie niakatse, fa nivotraha’ ty fihembañañe.
Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
39 Nandafiha’e rahoñe ho fialofañe, naho afo ho fañazavàn-kaleñe.
Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
40 Nihalaly iereo le nanjotsoa’e hatrakatrake, nampieneña’e mahakaman-dikerañe.
Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
41 Sinoka’e i lamilamiy, le nidoandoañe ty rano nikararake an-dratraratra ao hoe saka.
Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
42 Fa nitiahi’e i tsara’e masiñe amy Avrahame mpitoro’ey.
Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
43 Le naaka’e am-pirebehañe ondati’eo, am-pazake o jinobo’eo;
Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
44 natolo’e ty tane’ o kilakila ondatio, vaho rinambe’ iareo ho lova o nimokora’ ondatioo:
I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
45 soa t’ie hañambeñe o fañè’eo vaho hañorike i Tsara’ey. Treño t’Ià!
Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
