Salamo 105
1 Andriaño t’Iehovà, kanjio ty tahina’e; ampahafohino ondatio o fitoloña’eo.
Hvalite Jahvu, prizivajte mu ime, navješćujte među narodima djela njegova!
2 Isabò, rengeo an-tsabo; talilio o raha fanjaka nanoe’eo.
Pjevajte mu, svirajte mu, pripovijedajte sva njegova čudesa!
3 Mitreña, amy tahina’e masiñey; ampirebehañ’ añ’arofo’ o mipay Iehovào.
Dičite se svetim imenom njegovim, neka se raduje srce onih što traže Jahvu!
4 Paiavo t’Iehovà naho ty haozara’e; tsoeho nainai’e ty lahara’e.
Tražite Jahvu i njegovu snagu, tražite svagda njegovo lice!
5 Tiahio o raha fanjaka nanoe’eo, o halatsañeo, naho o fizakam-palie’eo.
Sjetite se čudesa koja učini, njegovih čuda i sudova usta njegovih!
6 Ry tarira’ i Avrahame mpitoro’eo, ry ana’ Iakobe jinobo’eo;
Abrahamov rod sluga je njegov, sinovi Jakovljevi njegovi izabranici!
7 Ie t’Iehovà Andrianañaharentika; mahaatseke ty tane toy o fandilia’eo.
On je Jahve, Bog naš; po svoj su zemlji njegovi sudovi!
8 Toe tiahi’e nainai’e i fañina’ey, i tsara linili’e pak’an-tarira’e fah’arivo’e,
On se uvijek sjeća svojega Saveza, riječi koju dade tisući naraštaja:
9 i nanoe’e amy Avrahamey, naho i nifantà’e am’ Ietsakey,
Saveza koji sklopi s Abrahamom i zakletve svoje Izaku.
10 vaho niventè’e am’Iakobe ho fañè, amy Israele ho fañina nainai’e:
Ustanovi je kao zakon Jakovu, Izraelu vječni Savez,
11 ami’ty hoe: Hatoloko azo ty tane’ Kanàne, ty anjara lova’o.
govoreći: “Tebi ću dati kanaansku zemlju kao dio u baštinu vašu.”
12 Ie ondaty mbe nitsiampeampe, toe nitsiampe, mbore nirenetane ama’e,
Kad ih još bješe malo na broju, vrlo malo, i kad bjehu pridošlice u njoj,
13 ie nitsatsà-tane mb’an-tane, boak’am-pifeheañe raike sikal’am’ondaty ila’eo.
išli su od naroda do naroda, iz jednoga kraljevstva k drugom narodu,
14 tsy nimetea’e ho lovilovie’ ondatio; le trinevo’e o mpanjakao ty am’ iereo:
ali ne dopusti nikom da ih tlači, kažnjavaše zbog njih kraljeve:
15 Ko mitsipaoke o norizakoo; le ko joie’ areo o mpitokikoo.
“Ne dirajte u moje pomazanike, ne nanosite zla mojim prorocima!”
16 Le nikanjie’e san-kerè o taneo, fonga nifolahe’e o tahon-kaneñeo;
I on pozva glad na zemlju, sve zalihe uništi krušne.
17 Nirahe’e t’indaty hiaolo iareo, Iosefe naletake ho ondevo.
Pred njima čovjeka posla: Josip u ropstvo bijaše prodan.
18 Jinoi’ iareo am-bahotse o fandia’eo, najo am-po viñe ao i sandri’ey,
Sputaše uzama noge njegove, u gvožđe mu vrat staviše,
19 ampara’ ty andro nañenefañe i nitokia’ey, namente aze ty tsara’ Iehovà.
dok se ne ispuni proroštvo njegovo, Jahvina ga riječ potvrdi.
20 Nafanto’ i mpanjakay le nabalake re, hinaha’ ty mpifehe’ ondatio,
Kralj naredi da ga driješe, narÄodÄa poglavar oslobodi njega.
21 Nanoe’e talèn’ anjomba’e naho mpamandroñe o vara’eo,
Za domaćina ga stavi kući svojoj, za nadstojnika sveg imanja svoga,
22 nifehe o roandria’eo an-tsatri’e, nanoro hihitse amo androanavio.
da velikaše njegove po volji uči i starce njegove mudrosti da vodi.
23 Nimoake e Mitsraime ao ka t’Israele, nitaveañe an-tane’ i Kame añe t’Iakobe.
Tad Izrael u Egipat uđe, Jakov došljak bješe u Kamovoj zemlji.
24 Le nampanaranahe’e ondati’eo; vaho nampaozare’e ambone’ o rafelahi’iareoo
Narod svoj umnoži veoma, učini ga jačim od dušmana.
25 Nampifotere’e ty arofo’ iareo halaiñe ondati’eo, hikinia o mpitoro’eo.
Okrenu im srce da zamrze narod njegov, da slugama njegovim opaki budu.
26 Nirahe’e t’i Mosè mpitoro’e, i Aharone jinobo’ey.
Mojsija posla, slugu svoga, Arona, kog odabra.
27 Nanoe’ iereo añivo’ iareo eo o raha tsitantane’eo, naho halatsàñe an-tane’ i Kame ao.
Činjahu među njima znake njegove i čudesa u Kamovoj zemlji.
28 Nañitrifa’e ieñe, le nampimoromoroñe’e, vaho tsy niolà’ iareo o tsara’eo.
Posla tmine, i smrknu se, al' prkosiše oni riječima njegovim.
29 Novae’e ho lio ty rano’ iareo, naho zinama’e o fia’ iareoo.
U krv im vode prometnu i pobi ribe njihove.
30 Nisamborian-tsahoñe ty tane’ iareo, añ’efem-pandrea’ o mpanjaka’ iareoo.
Zemljom im žabe provrvješe, prodriješe i u dvore kraljevske.
31 Nitsara re, le niropahen-daletse, naho nandrambañe ty tane’ iareo ty haon-doha.
Reče, i muha roj doletje i komarci u sve kraje njine.
32 Tinolo’e havandra hisolo orañe, naho afo nilebaleba an-tane’ iareo.
Mjesto kiše grÓad im dade, ognjene munje po njihovoj zemlji.
33 Finofo’e o vahe’eo naho o sakoa’eo, vaho tsineratsera’e o hatae an-tane’iareoo.
Udari im lozu i smokve, polomi stabla u krajima njinim.
34 Nisaontsie’e, le nimb’eo o betratrao, naho ty kijeja tsy fotofoto;
Reče, i skakavci dođoše i bezbrojne gusjenice s njima.
35 hene navorembore’ iereo ze naindoñe an-tane’ iareo ao, fonga nabotseke ty vokan-tane’ iareo.
U zemlji im proždriješe svu bilinu, proždriješe rod njihovih njiva.
36 Nampivetrahe’e iaby ka o tañoloñoloñan-tane’ iareoo, ze hene lengom-boan- kaozara’iareo.
Pobi sve prvorođene u njihovoj zemlji, sve prvine snage njihove.
37 Le nakare’e reketse volafoty naho volamena t’Israele, leo raike tsy nitsikapy amo rofoko’eo.
Izvede ih sa srebrom i zlatom; u plemenima njinim bolesnih ne bješe.
38 Nifale t’i Mitsraime t’ie niakatse, fa nivotraha’ ty fihembañañe.
Odlasku njihovu Egipat se obradova, jer ga od njih strah spopade.
39 Nandafiha’e rahoñe ho fialofañe, naho afo ho fañazavàn-kaleñe.
Rasprostro je oblak kao pokrov i oganj da se obnoć sja.
40 Nihalaly iereo le nanjotsoa’e hatrakatrake, nampieneña’e mahakaman-dikerañe.
Zamoliše, i dovede prepelice, nebeskim ih kruhom tad nahrani.
41 Sinoka’e i lamilamiy, le nidoandoañe ty rano nikararake an-dratraratra ao hoe saka.
Hrid rascijepi, i provri voda, pustinjom poteče kao rijeka.
42 Fa nitiahi’e i tsara’e masiñe amy Avrahame mpitoro’ey.
Tad se sjeti svete riječi svoje što je zada sluzi svome Abrahamu.
43 Le naaka’e am-pirebehañe ondati’eo, am-pazake o jinobo’eo;
Puk svoj s klicanjem izvede i s veseljem izabrane svoje.
44 natolo’e ty tane’ o kilakila ondatio, vaho rinambe’ iareo ho lova o nimokora’ ondatioo:
I dade im zemlje poganske, trud naroda baštiniše,
45 soa t’ie hañambeñe o fañè’eo vaho hañorike i Tsara’ey. Treño t’Ià!
da čuvaju naredbe njegove i zakone da mu paze. Aleluja!
