Salamo 102
1 ie andeme’e vaho mandoa toreo aman’Añahare. Ry Iehovà, janjiño ty halaliko; le ampomb’ama’o ty toreoko.
Oratio inopis, cum augeretur, Cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effunderet precem suam. Domine exaudi orationem meam: et clamor meus ad te veniat.
2 Ko aeta’o amako ty lahara’o añ’andron-kaloviloviañe. atokilaño amako ty ravembia’o; malisà hanoiñe ahy ami’ty andro ikanjiako.
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 Mihelañe hoe hatoeñe o androkoo; miforehetse hoe an-toñak’ ao o taolakoo.
Quia defecerunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Pinaoke hoe ahetse ty troko vaho miheatse toe andikofako ty mitozin-kaneñe.
Percussus sum ut foenum, et aruit cor meum: quia oblitus sum comedere panem meum.
5 Mipitek’ an-taolako ao ty holiko ty ami’ty volam-piselekaiñako.
A voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae.
6 Hoe tangongo am-patrañe añe iraho, hoe vorondolon-dratraratra.
Similis factus sum pellicano solitudinis: factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 Mandre an-tsareke iraho; manahake ty tivoke miereñereñe an-tampènake ey.
Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Mañinje ahy lomoñandro o rafelahikoo; mamàtsy ahiko o mpirengevok’amakoo,
Tota die exprobrabant mihi inimici mei: et qui laudabant me adversum me iurabant.
9 Fa nihaneko hoe ampemba ty lavenoke, vaho linaroko firovetse ty finomako,
Quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam.
10 ty ami’ty haviñera’o naho ty fifombo’o, fa rinambe’o iraho le nahifi’o añe.
A facie irae indignationis tuae: quia elevans allisisti me.
11 Manahake ty fipononòran-talinjo o androkoo; vaho miheatse hoe boka iraho.
Dies mei sicut umbra declinaverunt: et ego sicut foenum arui.
12 Nainai’e eo irehe ry Iehovà, ty Tahina’o an-tarirats’ an-tariratse.
Tu autem Domine in aeternum permanes: et memoriale tuum in generatione et generationem.
13 Hiongake irehe hitretre i Tsiône, fa tsatoke te hisohe’o, ie tondroke i nifantañañey.
Tu exurgens misereberis Sion: quia tempus miserendi eius, quia venit tempus.
14 No’ o mpitoro’oo o vato’eo; mbore kokoa’ iereo o lembo’eo.
Quoniam placuerunt servis tuis lapides eius: et terrae eius miserebuntur.
15 Soa te hañeveña’ o fifeheañeo ty tahina’ Iehovà, naho ze hene mpanjaka’ ty tane toy ty enge’o;
Et timebunt Gentes nomen tuum Domine, et omnes reges terrae gloriam tuam.
16 fa nitratrañàhe’ Iehovà ty Tsiône ie niboak’ amy enge’ey.
Quia aedificavit Dominus Sion: et videbitur in gloria sua.
17 Nihaoñe’e ty halali’ o poi’eo; vaho tsy niambohoa’e ty toreo’ iareo
Respexit in orationem humilium: et non sprevit precem eorum.
18 Ho patereñe ho a ty tariratse mandimbe, soa te handrenge Ià ondaty mboe tsy nanoeñeo:
Scribantur haec in generatione altera: et populus, qui creabitur, laudabit Dominum:
19 Nivazohoe’e boak’an-toe’e masiñe ankaboañ’ añe, nisary ty tane toy boak’ an-dikerañe eñe t’Iehovà,
Quia prospexit de excelso sancto suo: Dominus de caelo in terram aspexit:
20 hijanjiñe ty fiñeoñeom-pirohy, hañaha o nafatse havetrakeo
Ut audiret gemitus compeditorum: ut solveret filios interemptorum:
21 soa te ho talilie’ ondaty e Tsiône ao ty tahina’ Iehovà, naho ty enge’e e Ierosalaime ao,
Ut annuncient in Sion nomen Domini: et laudem eius in Ierusalem.
22 ie mifanontoñe ondatio, naho o fifeheañeo hitoroñe Iehovà.
In conveniendo populos in unum, et reges ut serviant Domino.
23 Nado’e deme’e iraho añivon-dalañe eo; nitomore’e o androkoo.
Respondit ei in via virtutis suae: Paucitatem dierum meorum nuncia mihi.
24 Hoe iraho, Ry Andrianañahareko, ehe, ko ampisintahe’o añivo’ o androkoo iraho; mitakatse ze kila tariratse o tao’oo.
Ne revoces me in dimidio dierum meorum: in generatione et generationem anni tui.
25 Haehae irehe ro nañoreñe ty tane toy, satam-pità’o o likerañeo.
Initio tu Domine terram fundasti: et opera manuum tuarum sunt caeli.
26 Ho momoke iereo, fa nainai’e eo irehe; fonga hikoneatse hoe sikiñe hambo’e, ampilimbeze’o hoe sarimbo vaho ho vaoe’o iereo.
Ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur:
27 Fe tsy mihotike irehe, tsy mbia higadoñe o tao’oo.
tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Le lia’e ho eo o anam-pitoro’oo, le hijadoñe añatrefa’o eo o tiri’eo.
Filii servorum tuorum habitabunt: et semen eorum in saeculum dirigetur.
