Salamo 102
1 ie andeme’e vaho mandoa toreo aman’Añahare. Ry Iehovà, janjiño ty halaliko; le ampomb’ama’o ty toreoko.
Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. [Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
2 Ko aeta’o amako ty lahara’o añ’andron-kaloviloviañe. atokilaño amako ty ravembia’o; malisà hanoiñe ahy ami’ty andro ikanjiako.
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 Mihelañe hoe hatoeñe o androkoo; miforehetse hoe an-toñak’ ao o taolakoo.
Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Pinaoke hoe ahetse ty troko vaho miheatse toe andikofako ty mitozin-kaneñe.
Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
5 Mipitek’ an-taolako ao ty holiko ty ami’ty volam-piselekaiñako.
A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
6 Hoe tangongo am-patrañe añe iraho, hoe vorondolon-dratraratra.
Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 Mandre an-tsareke iraho; manahake ty tivoke miereñereñe an-tampènake ey.
Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Mañinje ahy lomoñandro o rafelahikoo; mamàtsy ahiko o mpirengevok’amakoo,
Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:
9 Fa nihaneko hoe ampemba ty lavenoke, vaho linaroko firovetse ty finomako,
quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
10 ty ami’ty haviñera’o naho ty fifombo’o, fa rinambe’o iraho le nahifi’o añe.
a facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
11 Manahake ty fipononòran-talinjo o androkoo; vaho miheatse hoe boka iraho.
Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fœnum arui.
12 Nainai’e eo irehe ry Iehovà, ty Tahina’o an-tarirats’ an-tariratse.
Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 Hiongake irehe hitretre i Tsiône, fa tsatoke te hisohe’o, ie tondroke i nifantañañey.
Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus:
14 No’ o mpitoro’oo o vato’eo; mbore kokoa’ iereo o lembo’eo.
quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
15 Soa te hañeveña’ o fifeheañeo ty tahina’ Iehovà, naho ze hene mpanjaka’ ty tane toy ty enge’o;
Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam:
16 fa nitratrañàhe’ Iehovà ty Tsiône ie niboak’ amy enge’ey.
quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
17 Nihaoñe’e ty halali’ o poi’eo; vaho tsy niambohoa’e ty toreo’ iareo
Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
18 Ho patereñe ho a ty tariratse mandimbe, soa te handrenge Ià ondaty mboe tsy nanoeñeo:
Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
19 Nivazohoe’e boak’an-toe’e masiñe ankaboañ’ añe, nisary ty tane toy boak’ an-dikerañe eñe t’Iehovà,
Quia prospexit de excelso sancto suo; Dominus de cælo in terram aspexit:
20 hijanjiñe ty fiñeoñeom-pirohy, hañaha o nafatse havetrakeo
ut audiret gemitus compeditorum; ut solveret filios interemptorum:
21 soa te ho talilie’ ondaty e Tsiône ao ty tahina’ Iehovà, naho ty enge’e e Ierosalaime ao,
ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem:
22 ie mifanontoñe ondatio, naho o fifeheañeo hitoroñe Iehovà.
in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
23 Nado’e deme’e iraho añivon-dalañe eo; nitomore’e o androkoo.
Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi:
24 Hoe iraho, Ry Andrianañahareko, ehe, ko ampisintahe’o añivo’ o androkoo iraho; mitakatse ze kila tariratse o tao’oo.
ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
25 Haehae irehe ro nañoreñe ty tane toy, satam-pità’o o likerañeo.
Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
26 Ho momoke iereo, fa nainai’e eo irehe; fonga hikoneatse hoe sikiñe hambo’e, ampilimbeze’o hoe sarimbo vaho ho vaoe’o iereo.
Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;
27 Fe tsy mihotike irehe, tsy mbia higadoñe o tao’oo.
tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Le lia’e ho eo o anam-pitoro’oo, le hijadoñe añatrefa’o eo o tiri’eo.
Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.]
