Salamo 102

1 ie andeme’e vaho mandoa toreo aman’Añahare. Ry Iehovà, janjiño ty halaliko; le ampomb’ama’o ty toreoko.

Een gebed des verdrukten, als hij overstelpt is, en zijn klacht uitstort voor het aangezicht des HEEREN. O HEERE! hoor mijn gebed, en laat mijn geroep tot U komen.

2 Ko aeta’o amako ty lahara’o añ’andron-kaloviloviañe. atokilaño amako ty ravembia’o; malisà hanoiñe ahy ami’ty andro ikanjiako.

Verberg Uw aangezicht niet voor mij, neig Uw oor tot mij ten dage mijner benauwdheid; ten dage als ik roep, verhoor mij haastelijk.

3 Mihelañe hoe hatoeñe o androkoo; miforehetse hoe an-toñak’ ao o taolakoo.

Want mijn dagen zijn vergaan als rook, en mijn gebeenten zijn uitgebrand als een haard.

4 Pinaoke hoe ahetse ty troko vaho miheatse toe andikofako ty mitozin-kaneñe.

Mijn hart is geslagen en verdord als gras, zodat ik vergeten heb mijn brood te eten.

5 Mipitek’ an-taolako ao ty holiko ty ami’ty volam-piselekaiñako.

Mijn gebeente kleeft aan mijn vlees, vanwege de stem mijns zuchtens.

6 Hoe tangongo am-patrañe añe iraho, hoe vorondolon-dratraratra.

Ik ben een roerdomp der woestijn gelijk geworden, ik ben geworden als een steenuil der wildernissen.

7 Mandre an-tsareke iraho; manahake ty tivoke miereñereñe an-tampènake ey.

Ik waak, en ben geworden als een eenzame mus op het dak.

8 Mañinje ahy lomoñandro o rafelahikoo; mamàtsy ahiko o mpirengevok’amakoo,

Mijn vijanden smaden mij al den dag; die tegen mij razen, zweren bij mij.

9 Fa nihaneko hoe ampemba ty lavenoke, vaho linaroko firovetse ty finomako,

Want ik eet as als brood, en vermeng mijn drank met tranen.

10 ty ami’ty haviñera’o naho ty fifombo’o, fa rinambe’o iraho le nahifi’o añe.

Vanwege Uw verstoordheid en Uw groten toorn; want Gij hebt mij verheven, en mij weder nedergeworpen.

11 Manahake ty fipononòran-talinjo o androkoo; vaho miheatse hoe boka iraho.

Mijn dagen zijn als een afgaande schaduw, en ik verdor als gras.

12 Nainai’e eo irehe ry Iehovà, ty Tahina’o an-tarirats’ an-tariratse.

Maar Gij, HEERE! blijft in eeuwigheid, en Uw gedachtenis van geslacht tot geslacht.

13 Hiongake irehe hitretre i Tsiône, fa tsatoke te hisohe’o, ie tondroke i nifantañañey.

Gij zult opstaan, Gij zult U ontfermen over Sion, want de tijd om haar genadig te zijn, want de bestemde tijd is gekomen.

14 No’ o mpitoro’oo o vato’eo; mbore kokoa’ iereo o lembo’eo.

Want Uw knechten hebben een welgevallen aan haar stenen, en hebben medelijden met haar gruis.

15 Soa te hañeveña’ o fifeheañeo ty tahina’ Iehovà, naho ze hene mpanjaka’ ty tane toy ty enge’o;

Dan zullen de heidenen den Naam des HEEREN vrezen, en alle koningen der aarde Uw heerlijkheid.

16 fa nitratrañàhe’ Iehovà ty Tsiône ie niboak’ amy enge’ey.

Als de HEERE Sion zal opgebouwd hebben, in Zijn heerlijkheid zal verschenen zijn,

17 Nihaoñe’e ty halali’ o poi’eo; vaho tsy niambohoa’e ty toreo’ iareo

Zich gewend zal hebben tot het gebed desgenen, die gans ontbloot is, en niet versmaad hebben hunlieder gebed;

18 Ho patereñe ho a ty tariratse mandimbe, soa te handrenge Ià ondaty mboe tsy nanoeñeo:

Dat zal geschreven worden voor het navolgende geslacht; en het volk, dat geschapen zal worden, zal den HEERE loven;

19 Nivazohoe’e boak’an-toe’e masiñe ankaboañ’ añe, nisary ty tane toy boak’ an-dikerañe eñe t’Iehovà,

Omdat Hij uit de hoogte Zijns heiligdoms zal hebben nederwaarts gezien; dat de HEERE uit den hemel op de aarde geschouwd zal hebben;

20 hijanjiñe ty fiñeoñeom-pirohy, hañaha o nafatse havetrakeo

Om het zuchten der gevangenen te horen, om los te maken de kinderen des doods;

21 soa te ho talilie’ ondaty e Tsiône ao ty tahina’ Iehovà, naho ty enge’e e Ierosalaime ao,

Opdat men den Naam des HEEREN vertelle te Sion, en Zijn lof te Jeruzalem;

22 ie mifanontoñe ondatio, naho o fifeheañeo hitoroñe Iehovà.

Wanneer de volken samen zullen vergaderd worden, ook de koninkrijken, om den HEERE te dienen.

23 Nado’e deme’e iraho añivon-dalañe eo; nitomore’e o androkoo.

Hij heeft mijn kracht op den weg ter neder gedrukt; mijn dagen heeft Hij verkort.

24 Hoe iraho, Ry Andrianañahareko, ehe, ko ampisintahe’o añivo’ o androkoo iraho; mitakatse ze kila tariratse o tao’oo.

Ik zeide: Mijn God! neem mij niet weg in het midden mijner dagen; Uw jaren zijn van geslacht tot geslacht.

25 Haehae irehe ro nañoreñe ty tane toy, satam-pità’o o likerañeo.

Gij hebt voormaals de aarde gegrond, en de hemelen zijn het werk Uwer handen;

26 Ho momoke iereo, fa nainai’e eo irehe; fonga hikoneatse hoe sikiñe hambo’e, ampilimbeze’o hoe sarimbo vaho ho vaoe’o iereo.

Die zullen vergaan, maar Gij zult staande blijven; en zij alle zullen als een kleed verouden; Gij zult ze veranderen als een gewaad, en zij zullen veranderd zijn.

27 Fe tsy mihotike irehe, tsy mbia higadoñe o tao’oo.

Maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet geeindigd worden.

28 Le lia’e ho eo o anam-pitoro’oo, le hijadoñe añatrefa’o eo o tiri’eo.

De kinderen Uwer knechten zullen wonen, en hun zaad zal voor Uw aangezicht bevestigd worden.